Τη Δ΄ (4ην) Μαϊου, μνήμη του Οσίου ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ησυχάσαντος εν τοις ερημικωτέροις χωρίοις του Άθω, εν ειρήνη τελειωθέντος.

Νικηφόρος ο Οσιώτατος Πατήρ ημών, ο εν τω αγιωνύμω όρει του Άθω τον των ασκητικών αγώνων διανύσας δύσβατον δρόμον, ακμάσας δε ολίγον προ του ατ΄ (1300) από του Χριστού έτους, εγένετο καθηγητής και μυσταγωγός των υψηλών της ασκητικής φιλοσοφίας μαθημάτων του Αγίου Γρηγορίου Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, του Παλαμά, ως ο ίδιος ούτος περί του Νικηφόρου τούτου μαρτυρεί.
Μόνος δε εσχόλαζε συγκεντρωμένος εν εαυτώ εν αμερίμνω ησυχία και ούτως, απορρήτως ενωθείς μετά του υπερκοσμίου και υπερτάτου εκ των επιθυμουμένων, μακαρίως εφωτίσθη δια του φωτός της Χάριτος, το οποίον κατώκησε πράγματι εντός της καρδίας αυτού. Δια του αμιμήτου λοιπόν παραδείγματος της θεώσεως αξιωθείς και θείου δώρου και αυτός πρώτος δια του τρόπου τούτου πλουσίως εμπλησθείς μετέδωκε και εις ημάς πατρικώς και αφθόνως δια του πονήματός του «Περί νήψεως και φυλακής καρδίας» (Το έργον τούτο ευρίσκεται εν τη Φιλοκαλία, τομ. Δ΄) την δυνατότητα, εάν βεβαίως ηθέλομεν επιθυμήσει, να αξιωθώμεν και ημείς ίσων μετ’ εκείνου βραβείων. Εις το πόνημά του αυτό περισυνέλεξε και εξ ιδίων προσέθεσε τας εις τας των Αγίων Πατέρων Βιογραφίας υπαγορευομένας εντολάς περί νήψεως, προσοχής και προσευχής, ως και εκείνο του οποίου ουδείς εσκέφθη καλλίτερον, την φυσικήν δηλαδή και επιστημονικήν αληθώς μέθοδον της δια της εισπνοής της ρινός, εντός της καρδίας συγκέντρωσιν του νοός και της δια ταύτης επικλήσεως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, κατήρτισε και καθώρισε μέτρον, όσον το δυνατόν ακριβέστατον, ιεράς νήψεως και κλίμακα καθαράς και αληθούς προσευχής εκ των ταύτης πηγαζόντων αγαθών δια τους θέλοντας να σωθώσι, πρώτος αυτός, λέγομεν, ως νέος τις Βεσελεήλ τελειοποιήσας δια της επινοήσεως του Πνεύματος. Αναβαίνετε λοιπόν, αναβαίνετε από δόξης εις δόξαν κατά την διδασκαλίαν του Αγίου τούτου, όσοι επιθυμείτε να κατοικήση εντός ημών ο Χριστός και επιθυμείτε να μεταμορφωθήτε εις εικόνα του Αγίου Πνεύματος και επομένως να απολαύσητε της θείας Χάριτος και αξιωθήτε της φωτεινής κληρονομίας της οποίας αξιούνται οι σωζόμενοι. Αισίως λοιπόν διανύσας το υπόλοιπον του βίου του ο Όσιος Νικηφόρος, εν ειρήνη ετελειώθη και απήλθε προς Κύριον, τον οποίον ο αοίδιμος τόσον επόθησεν.