Μαλός ο Όσιος Πατήρ ημών, αφήσας κόσμον, πλούτον και συγγενείς, επήγεν εις ερήμους και ακατοικήτους τόπους και εκεί εσχόλαζε χαίρων ο αοίδιμος εις νηστείας και αγρυπνίας και εις τας άλλας κακοπαθείας· ήτο δε το πρόσωπόν του χαρωπόν. Και ενήργει εν ονόματι του Χριστού διάφορα θαύματα· διότι λεπρούς εκαθάριζε, δαιμόνια εδίωκε και φως εχάριζεν εις τους τυφλούς. Και αυτά μεν ενήργει, εν όσω ήτο ζων· αφ’ ου δε προς Κύριον εξεδήμησεν, αφήκε το πάντιμον σώμα του πηγήν των ιάσεων· διότι χάριν έλαβε να αναβλύζη μύρον από αυτό, εις αποτροπήν παντός πάθους και εις ιατρείαν ασθενειών ανιάτων, καθώς ο Κύριος είπε· «Τους δοξάζοντάς με δοξάσω» (Α΄ Βασιλ. β: 30). Ταις των σων Αγίων πρεσβείαις, Χριστέ ο Θεός, ελέησον ημάς. Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου