Βάσσος, Ευσέβιος, Ευτύχιος και Βασιλίδης οι Άγιοι Μάρτυρες υπήρξαν κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανού εν έτει 298 πλούτον έχοντες πολύν και μετέχοντες της Συγκλήτου (βουλής) του βασιλέως. Προσήλθον δε εις την πίστιν του Χριστού και έλαβον το Άγιον Βάπτισμα, επειδή είδον τον Επίσκοπον Θεόπεμπτον ανδρείως υπομένοντα τας παρά των απίστων βασάνους και θαυματουργούντα με την δύναμιν του Χριστού. Όθεν διαβληθέντες εις τον βασιλέα και παρασταθέντες έμπροσθεν αυτού, πρώτον μεν στερούνται τας ζώνας, τας οποίας έφερον ως σημείον της αξίας των· έπειτα έκαστος διαφοροτρόπως λαμβάνει το τέλος της ζωής του. Και ο μεν Άγιος Βάσσος ριφθείς εντός λάκκου μέχρι μηρών και κοπείς τας χείρας και όλον το σώμα, εξέπνευσεν· ο Άγιος Ευσέβιος κρεμασθείς κατακέφαλα και κοπείς μερικώς δια πελέκεως ετελειώθη· ο Άγιος Ευτύχιος τεντωθείς βιαίως εις τέσσαρας πασσάλους και εις τρία μερισθείς, έλαβε το μακάριον τέλος· ο δε Άγιος Βασιλίδης, σχισθείς την κοιλίαν με μάχαιραν, ετελείωσε την ζωήν. Και ούτως έλαβον και οι τέσσαρες τους στεφάνους του μαρτυρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου