Αδριανός ο Άγιος Μάρτυς ήτο εις εκ των Χριστιανών εκείνων, οι οποίοι, συλληφθέντες υπό των ειδωλολατρών, εφυλακίσθησαν. Εν ω δε οι ειδωλολάτραι προσέφερον θυσίας εις τους ψευδωνύμους θεούς των, εξήγαγον και τούτον τον Άγιον εκ της φυλακής και τον ηνάγκαζον να πλησιάση και αυτός εις τον βωμόν και να προσφέρη λιβανωτόν, ήτοι θυμίαμα εις τους δαίμονας. Ο δε γενναίος Μάρτυς του Χριστού όχι μόνον δεν έπραξε τούτο, αλλ’ ορμήσας εκρήμνισε τον βωμόν, τας επ’ αυτού θυσίας έχυσε και το πυρ διεσκόρπισεν. Όθεν εκίνησε την οργήν του άρχοντος και ήναψε τας καρδίας των παρευρεθέντων ειδωλολατρών, οι οποίοι, κρατήσαντες αυτόν, τον έδειραν ανηλεώς, διότι άλλος μεν δια ράβδων εκτύπα αυτόν, άλλος δε δια λίθων το στόμα του συνέτριβε και άλλος έτυπτεν αυτόν εις την κεφαλήν. Τελευταίον δε, ανάψαντες κάμινον μεγάλην, έρριψαν τον Άγιον εντός αυτής και ούτως ετελείωσεν ο μακάριος τον δρόμον του Μαρτυρίου του, και απήλθε στεφανηφόρος εις τα ουράνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου