Αυδιησούς ο Άγιος Ιερομάρτυς ήτο Επίσκοπος πόλεως τινός της Περσίας, Βηθχασχάρ ονομαζομένης· διαβληθείς δε υπό του ιδίου του ανεψιού του προς τον βασιλέα των Περσών, ότι δεν πείθεται εις το των Περσών δόγμα, αλλά σέβεται τον Χριστόν, ωδηγήθη προ του βασιλέως μεθ’ ετέρων τριάκοντα οκτώ, ήτοι δεκαέξ Ιερέων, εννέα Διακόνων, εξ Μοναχών και επτά γυναικών Μοναχών. Όθεν ομολογήσας παρρησία τον Χριστόν Θεόν αληθινόν, απεστάλη μετά των τριάκοντα οκτώ τούτων Αγίων Μαρτύρων προς Αρσήθ τον αδελφόν του βασιλέως, ο οποίος, ότε είδεν ότι οι Άγιοι επέμενον εις την πίστιν του Χριστού και δεν επείθοντο εις τους λόγους του, προσέταξε να δέσωσιν αυτούς δια σχοινίων και να περισφίγξωσιν αυτούς δυνατά.
Αύτη δε η βάσανος επεβάλλετο εις τους Αγίους επτάκις της ημέρας και τόσον πολύ εβασανίσθησαν οι μακάριοι, ώστε κατασυνετρίβησαν τα οστά των και ο κρότος της θλάσεως των οστών ηκούετο έξω. Έπειτα ερρίφθησαν εις φυλακήν, όπου και τους εστάλησαν τροφαί εκ των θυσιών των ειδώλων. Όμως οι Άγιοι όχι μόνον δεν έφαγον εξ αυτών, αλλ’ ούτε καν επρόσεξαν εις ταύτας ή εστράφησαν να τας ίδωσιν. Όθεν, κατά δοθείσαν προσταγήν, έμειναν εις την φυλακήν οι αοίδιμοι χωρίς να φάγωσιν ή να πίωσι. Γυνή δε τις φιλόθεος έδιδεν εις αυτούς άρτους και ύδωρ, εκ των οποίων τρώγοντες και πίνοντες εδόξαζον τον Θεόν. Αφού δε μετά τινας ημέρας εξέβαλον αυτούς εκ της φυλακής, εξηντλημένους εκ της κακουχίας, συνέλαβον και τον Άγιον Αυδάν Επίσκοπον της πόλεως Χασχάρ, εις τον οποίον ο Θεός είχε πρότερον αποκαλύψει, ότι μέλλει να μαρτυρήση και ότι θέλει νικήσει και στεφανωθή. Όθεν άπαντες ούτοι οι Άγιοι εστάλησαν υπό του βασιλέως προς τον Αρχιερέα των Περσών, Μάπτην ονόματι, προ του οποίου, αφού εκήρυξαν και εβεβαίωσαν την εις Χριστόν πίστιν, πρώτον μεν εδάρησαν απανθρώπως, κατόπιν δε απεκεφαλίσθησαν. Ο δε Άγιος Αυδιησούς ωδηγήθη εκεί μετά τινας ημέρας. Αποκεφαλισθέντος δε και τούτου του Αγίου έλαβον άπαντες τους στεφάνους της αθλήσεως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου