Αθηνογένης ο Άγιος Μάρτυς πατρίδα είχε την εν Καππαδοκία Σεβάστειαν, ακμάσας κατά τους χρόνους του Διοκλητιανού εν έτει 290 και δια την αρετήν αυτού και ταπείνωσιν έγινεν Επίσκοπος Πηδαχθόης. Συλληφθείς είτα υπό του ηγεμόνος Φιλομάχου, μετά των δέκα αυτού μαθητών, υπέμεινε μετ’ αυτών ο αοίδιμος πολλάς βασάνους· τελευταίον δε όλοι αποκεφαλισθέντες έλαβον παρά Κυρίου τους στεφάνους της αθλήσεως. Λέγεται δε, ότι μεταβάς ο Άγιος, πριν ή συλληφθή, εις το Μοναστήριον, μη ευρών δε τους μαθητάς του, συλληφθέντας προ αυτού, αλλά την έλαφον, την οποίαν είχεν αναθρέψει εν τω Μοναστηρίω, ηυλόγησεν αυτήν και της ηυχήθη να μη γίνωσι τα τέκνα της άγρα των κυνηγών, αλλά κατ’ έτος να φέρωσι διαδοχικώς αυτή τε και τα παρ’ αυτής τεχθησόμενα μικράν έλαφον· πραγματοποιηθείσης δε της ευχής του Αγίου, τούτο το παράδοξον και εν ταυτώ χαριέστατον λαμβάνει χώραν μέχρι της σήμερον, τουτέστιν εν ω τελείται η ιερά λειτουργία κατά την επέτειον μνήμην του, φθάνουσα, μετά την ανάγνωσιν του Ευαγγελίου, μία έλαφος μεθ’ ενός νεογνού της, και εισερχομένη εν τη Εκκλησία, αφιερώνει αυτό εις τον Άγιον, και είτα εξέρχεται πάλιν· το δε ελαφόπουλον λαμβάνοντες οι εκεί συναθροιζόμενοι Χριστιανοί σφάζουσι και τρώγουσιν εις δόξαν Θεού και εις τιμήν του Αγίου Μάρτυρος Αθηνογένους. Τελείται δε η αυτού Σύναξις και εορτή εις τον Ναόν του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, τον ευρισκόμενον εις το Κυπαρίσσιον, το οποίον, ως λέγουσι τινες, είναι Μοναστήριον, και ευρίσκεται πλησίον εις τα Μουδανία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου