Τη Θ΄ (9η) του Αυγούστου, μνήμη των Δέκα Μαρτύρων, των δια την αγίαν Εικόνα του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, την εν τη Χαλκή Πύλη, αθλησάντων, ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ, ΜΑΡΚΙΑΝΟΥ, ΙΩΑΝΝΟΥ, ΙΑΚΩΒΟΥ, ΑΛΕΞΙΟΥ, ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, ΦΩΤΙΟΥ, ΠΕΤΡΟΥ, ΛΕΟΝΤΙΟΥ και ΜΑΡΙΑΣ της Πατρικίας.

Ιουλιανός και οι συν αυτώ αθλήσαντες Άγιοι Μάρτυρες ήσαν κατά τους χρόνους του θηριωνύμου Λέοντος του Ισαύρου εν έτει ψιστ΄ (716). Ο αυτοκράτωρ ούτος, αποστρεφόμενος τας αγίας Εικόνας, κατέκαιεν αυτάς δια πυρός· διο και ο τότε Πατριάρχης Άγιος Γερμανός πολλάς θλίψεις και κακοπαθείας εδοκίμασεν υπό του αλιτηρίου τούτου Λέοντος, διότι ήλεγχεν αυτόν ως ασεβή και παράνομον.

Επειδή δε ο θηριώνυμος επεχείρησε να κρημνίση την σεβασμίαν Εικόνα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, την προσκυνουμένην εν τη Χαλκή Πύλη της Κωνσταντινουπόλεως, και αι αναβάθραι ήδη κατεσκευάζοντο, και ξύλα μακρά εβάλλοντο, οι δε μέλλοντες να την κρημνίσωσιν αναβάντες ήρχισαν να εργάζωνται δια την κατάρριψιν της αγίας Εικόνος, ούτοι οι γενναίοι του Χριστού αθληταί προφθάσαντες και λαβόντες την μίαν αναβάθραν, έσυραν αυτήν προς εαυτούς και ούτω κατεκρήμνισαν τον σπαθάριον, όστις εκρήμνιζε την σεβασμίαν Εικόνα και εθανάτωσαν αυτόν, τον δε ασεβή βασιλέα κατηρώντο και ανεθεμάτιζον. Ταύτα μαθών ο βασιλεύς και οργισθείς σφόδρα προσέταξε να αποκεφαλίσωσιν όλους τους εκείσε παρευρεθέντας, των οποίων τον αριθμόν μόνος ηξεύρει ο Κύριος, επειδή ήτο μέγα πλήθος. Τούτους δε τους εννέα Μοναχούς προσέταξε να μαστιγώσωσι σκληρώς, έπειτα να τους ρίψωσιν εις την φυλακήν, όπου καθ’ εκάστην να δίδωσιν εις αυτούς πεντακοσίους ραβδισμούς.  Ούτως υπέμειναν ανδρείως οι μακάριοι δερόμενοι επί οκτώ μήνας. Όταν δε είδεν αυτούς ο τύραννος αποκαμόντας, προσέταξε να πυρακτώσωσι περόνας σιδηράς και με αυτάς να κατακαύσωσι τα των μαρτύρων πρόσωπα, τελευταίον δε να τους αποκεφαλίσωσιν εις τόπον λεγόμενον Κυνηγέσιον, ομού με την Αγίαν Μαρίαν την πατρικίαν, τα δε λείψανα αυτών να ριφθώσιν εις το πέλαγος· ούτω δε έλαβον οι αοίδιμοι της αθλήσεως τους στεφάνους.