Συνετός ο Άγιος Μάρτυς ήτο κατά τους χρόνους του βασιλέως Αυρηλιανού του βασιλεύσαντος κατά τα έτη σο΄ - σοε΄ (270-275), Αναγνώστης υπάρχων της των Ρωμαίων Εκκλησίας, προβεβλημένος υπό του Αγίου Πάπα Σίξτου. Βλέπων δε τον Αυρηλιανόν να προσφέρη εις τα είδωλα θυσίας, συνδιελέχθη μετ΄ αυτού και περιπαίζων αυτόν, υπεσχέθη να θυσιάση και αυτός. Επειδή όμως κληθείς προς τούτο δεν ήθελε να θυσιάση, αλλ΄ εφανερώθη ότι δι΄ εμπαιγμόν μόνον είπε τον λόγον, δέρεται με βούνευρα τόσον πολύ, ώστε εβάφη από τα αίματα όλη η πέριξ αυτού γη. Έπειτα ρίπτεται εις την φυλακήν· κατά δε την ερχομένην ημέραν απλούται επί σιδηράς πεπυρακτωμένης εσχάρας. Τότε ήκουσεν άνωθεν θεϊκήν φωνήν, η οποία ενεδυνάμωνε και παρεκίνει αυτόν εις το Μαρτύριον, συγχρόνως δε έπεσε και ραγδαία βροχή· όθεν εσβέσθη μεν η πυρά, εφυλάχθη δε ο Άγιος αβλαβής. Μετά ταύτα κατά προσταγήν του βασιλέως εσκάφη λάκκος βαθύς έως δέκα πήχεις και εις το βάθος του λάκκου ετέθησαν όρθια ξύλα κοπτερά και οξέα, επ΄ αυτών δε ερρίφθη ο Μάρτυς του Χριστού και κατεκόπησαν όλα σχεδόν τα τίμια μέλη του σώματός του. Αλλά πάλιν θεία Προνοία καθίσταται υγιής· δια τούτο εκλείσθη εις το λεγόμενον Πάνθεον, εξαχθείς δε εκείθεν μετά ταύτα αποκεφαλίζεται και ούτω λαμβάνει ο αοίδιμος τον στέφανον του Μαρτυρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου