Αγάπιος ο Όσιος Πατήρ ημών, του Αγιωνύμου Όρους το θείον βλάστημα, ως φυτόν ωραιότατον εβλάστησεν εις την Σκήτην του Κολιτζού της περιοχής του Βατοπαιδίου. Εις την Σκήτην δε ταύτην τον καλόν αγώνα αγωνιζόμενος ο Όσιος ηχμαλωτίσθη από επιδραμόντας Αγαρηνούς πειρατάς, οίτινες και τον επώλησαν ως δούλον εις τινα Αγαρηνόν, όστις τον διετήρει δεδεμένον με αλύσεις δια τον φόβον της αποδράσεώς του επί δώδεκα χρόνους ολοκλήρους, χρησιμοποιών συγχρόνως αυτόν εις εργασίας σκληράς και βαρυτάτας.
Υπό τας συνθήκας αυτάς διάγων ο Όσιος και καθ’ ον χρόνον ευρίσκετο δεδεμένος εις σκοτεινήν φυλακήν, ηλευθερώθη υπό της προστάτιδος του Αγίου Όρους, της Υπεραγίας Θεοτόκου, και παρευθύς επέστρεψεν εις το Όρος, εις τον Γέροντά του. Ιδών δε εκείνος ανελπίστως αυτόν και πληροφορηθείς τα κατ’ αυτόν, τον ήλεγξε δριμύτατα διότι έφυγε κρυφίως από τον κύριόν του και τον υπεχρέωσε να επιστρέψη και πάλιν εις εκείνον. Εκεί δε υπηρετών κατά την δευτέραν ταύτην εκουσίαν δουλείαν, επέτυχε δια της καλής του πολιτείας να καταπείση τον κύριόν του και τους δύο υιούς του και ήλθον εις το Όρος του Άθω και τούτους βαπτίσας τους έκαμε Μοναχούς. Ταις των σων Αγίων πρεσβείαις, Χριστέ ο Θεός, ελέησον ημάς. Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου