Κυντιλιανός, Μάξιμος και Δάδας οι Άγιοι Μάρτυρες ήσαν κατά τους χρόνους των ασεβών βασιλέων Διοκλητιανού (284 – 305) και Μαξιμιανού (286 – 305), έζων δε εις το Δορόστολον της δευτέρας Μοισίας. Εκδοθέντων δε τότε διαταγμάτων υπό των αντιχρίστων εκείνων βασιλέων, δι’ ων εκηρύττετο αμείλικτος κατά των Χριστιανών διωγμός, συνελήφθησαν και ούτοι οι μακάριοι εις τι κτήμα αυτών καλούμενον Οζοβία και παρεδόθησαν εις τους υπάτους Ταρκυϊνον και Γαβίνιον. Κριθέντες δε υπ’ αυτών και ομολογήσαντες τον Χριστόν, ερρίφθησαν εις την φυλακήν.
Κατά δε την νύκτα, ενώ εκοιμώντο, εφάνη εις αυτούς ο διάβολος και τους συνεβούλευε να αρνηθώσι τον Χριστόν. Τούτο δε εκείνοι ιδόντες εξηγέρθησαν εκ του ύπνου και προσηύχοντο στηρίζοντες ο εις τον άλλον εις την Πίστιν του Χριστού. Τότε Άγγελος Κυρίου ελθών έδωκε θάρρος και δύναμιν εις αυτούς. Όταν δε εξημέρωσεν, αναγκασθέντες πολύ υπό των δυσσεβών να αρνηθώσι τον Χριστόν, όχι μόνον δεν έπραξαν τούτο, αλλά μάλιστα και εκήρυξαν Αυτόν μεγαλοφώνως και θαρραλέως Θεόν αληθινόν και ποιητήν του παντός. Όθεν εδάρησαν δυνατά και είτα ερρίφθησαν πάλιν εις την φυλακήν. Έπειτα εξετασθέντες ομού μετ’ άλλων και πολλά άλλα παθόντες, τελευταίως απεκεφαλίσθησαν και ούτως ανήλθον οι μακάριοι στεφανηφόροι εις τα ουράνια. Ταις των σων Αγίων πρεσβείαις, Χριστέ ο Θεός, ελέησον ημάς. Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου