Τη ΙΣΤ΄ (16η) του Αυγούστου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΔΙΟΜΗΔΟΥΣ.

Διομήδης ο ένδοξος Μάρτυς είχε πατρίδα την Ταρσόν της Κιλικίας, γεννηθείς μεν υπό αγαθών και περιφανών γονέων, γενόμενος δε αυτός κατά προαίρεσιν αγαθώτερος και εναρετώτερος εξήσκει ιατρικόν επάγγελμα και δια μεν τούτου ιάτρευε τα σώματα πάντων των εις αυτόν προστρεχόντων, τας δε ψυχάς τούτων ιάτρευε δια της ευσεβείας και θεογνωσίας. Κατά τους χρόνους δε του βασιλέως Διοκλητιανού εν έτει σπη΄ (288), αφήσας την πατρίδα του την Ταρσόν ήλθεν εις την Νίκαιαν της Βιθυνίας, ένθα ευηργέτει ποικιλοτρόπως τους προσερχομένους εις αυτόν, και ως ιατρός και ως διδάσκαλος της πίστεως. Όθεν διεβλήθη προς τον βασιλέα· ένεκεν τούτου απεστάλησαν άνθρωποι, ίνα τον φέρωσιν έμπροσθεν αυτού· αλλ’ επειδή απήλθε προς Κύριον ο Άγιος, οι απεσταλμένοι, ευρόντες αυτόν νεκρόν, έκοψαν την αγίαν του κεφαλήν ίνα φέρωσιν αυτήν εις τον βασιλέα.
Δια την ασπλαγχνίαν των όμως ταύτην ευθύς οι δήμιοι ετυφλώθησαν. Ιδών δε την κεφαλήν του Αγίου ο βασιλεύς, προσέταξε να την επαναφέρωσι και ν’ αποθέσωσιν εις τον φυσικόν της τόπον, συναρμόζοντες αυτήν με το λοιπόν σώμα· άμα δε συνήρμοσαν την κεφαλήν του Μάρτυρος με το σώμα του, ευθύς έλαβον οι τυφλωθέντες την οπτικήν ενέργειαν και το φως των οφθαλμών των. Τελείται δε η αυτού Σύναξις και εορτή εις τον μαρτυρικόν αυτού Ναόν, ο οποίος ευρίσκεται εντός του σεβασμίου οίκου της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, παρά τη Χρυσή Πύλη.