Τη Α΄ (1η) του μηνός Οκτωβρίου, μνήμη των Αγίων Οσιομαρτύρων ΜΙΧΑΗΛ Ηγουμένου της Μονής Ζώβης, και των συν αυτώ ΤΡΙΑΚΟΝΤΑ ΕΞ Μοναχών.

Μιχαήλ ο Όσιος και Μάρτυς και οι συν αυτώ μαρτυρήσαντες Άγιοι ήσαν κατά τους χρόνους της βασιλείας Κωνσταντίνου στ΄ και Ειρήνης της μητρός Κωνσταντίνου εν έτει ψπ΄ (780), κατοικούντες εις Μοναστήριον ονομαζόμενον Ζώβη, το οποίον ήτο παρά την Σεβαστούπολιν.

Επειδή δε ο τότε Αμηράς των Αγαρηνών, Αλείμ ονομαζόμενος, επολέμει την χώραν εκείνην, συνέλαβε και τούτους τους Οσίους Πατέρας, και παρεκίνει αυτούς να αρνηθώσι την πίστιν του Χριστού. Ο δε Οσιώτατος Ηγούμενος Μιχαήλ τον μεν ασεβή εκείνον γενναίως ήλεγξε και κατήσχυνε, τους δε υποτασσομένους εις αυτόν Μοναχούς παρεκίνησε και εθάρρυνε, δια να υπομείνωσιν ανδρείως τον υπέρ Χριστού θάνατον. Όθεν τοσαύτην γενναιότητα έδειξαν οι αοίδιμοι, ώστε αυτοί πρώτοι έκλιναν τας κεφαλάς των υπό το ξίφος και απεκεφαλίσθησαν. Έπειτα ο πανόσιος αυτών Ηγούμενος Μιχαήλ ξίφει και αυτός απετμήθη την κεφαλήν, και ούτω προς ον επόθουν Χριστόν οι μακάριοι εξεδήμησαν.