Προκόπιος ο Άγιος Ασκητής και Μάρτυς αφιέρωσε την ζωήν του εις ασκητικήν
όλως και εναγώνιον φιλοσοφίαν. Όθεν με την άσκησιν ταύτην και τον αγώνα
απέκτησε παν είδος αρετής. Ούτος κατήγετο μεν εκ της πόλεως Αιλίας, ήτοι εκ των
Ιεροσολύμων, διέτριβε δε εις την Σκυθόπολιν, προσφέρων εις την του Θεού
Εκκλησίαν τρεις εν ταυτώ υπηρεσίας, την της αναγνώσεως, την μεθερμήνευσιν της
Συριακής γλώσσης και την αποδίωξιν των δαιμόνων. Επειδή δε απεκαλύφθησαν τα
ένθεα αυτού κατορθώματα, εφέρθη εις την Καισάρειαν και παρεκινείτο υπό του εκεί
άρχοντος να θυσιάση εις τα είδωλα. Τότε ο Μάρτυς περιγελάσας αυτόν, είπεν
εκείνο το του Ομήρου· «Ουκ αγαθόν πολυκοιρανίη· εις κοίρανος έτσω, εις Θεός, ο
ποιητής και Δημιουργός των όλων». Ταύτα ακούσας ο άρχων ενεπλήσθη οργής και
καταδικάζει τον Άγιον εις τον δια ξίφους θάνατον. Ούτω δε ο μακάριος εύρε
σύντομον την οδόν την εις τους ουρανούς άγουσαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου