Παλλάδιος ο
μακάριος πατήρ ημών έκτισεν εν κελλίον εις εν βουνόν, το οποίον επλησίαζεν εις
εν χωρίον, ονομαζόμενον Ίμμαι (καθώς λέγει ο Θεοδώρητος, ο τον βίον αυτού του
Οσίου συγγράψας). Εις τούτο λοιπόν το κελλίον κλεισθείς ο Όσιος και αποκτήσας
αγρυπνίαν, νηστείαν και παντοτεινήν προσευχήν, ηξιώθη παρά Θεού την των
θαυμάτων χάριν· διότι, έμπορος τις, έχων μεθ’ εαυτού πολλά χρήματα, περιεπάτει
την νύκτα εις την οδόν· άλλος δε ιδών αυτόν και νοήσας ότι έχει χρήματα,
ενήδρευσε και εφόνευσεν αυτόν.
Έπειτα παίρνων αυτόν τον έφερε και τον έρριψεν εις την θύραν του κελλίου του Οσίου. Τότε δε έγινεν ημέρα και εφανερώθη ο φονευθείς, τότε όλοι τρέξαντες και θραύσαντες την θύραν του κελλίου του, κατεδίκαζον ως φονέα τον Όσιον. Ενώ λοιπόν όλοι περιεκύκλωσαν αυτόν, προσηυχήθη ο Όσιος και ανέστησε τον νεκρόν. Ο δε νεκρός αναστηθείς εφανέρωσε τον αληθή φονέα και ότι ο Όσιος δεν ενείχετο εις τον φόνον. Όχι δε μόνον τούτο το θαύμα εποίησεν ο Όσιος, αλλά και άλλα πάμπολλα, περισσότερον όμως εθαυμαστώθη από τα έργα της αρετής του. Ούτω λοιπόν διανύσας την ζωήν του και αξιομνημόνευτα συγγράμματα αφήσας εις την Εκκλησίαν του Θεού, προς ωφέλειαν των αναγιγνωσκόντων, εν ειρήνη προς Κύριον μεταβέβηκε.
Έπειτα παίρνων αυτόν τον έφερε και τον έρριψεν εις την θύραν του κελλίου του Οσίου. Τότε δε έγινεν ημέρα και εφανερώθη ο φονευθείς, τότε όλοι τρέξαντες και θραύσαντες την θύραν του κελλίου του, κατεδίκαζον ως φονέα τον Όσιον. Ενώ λοιπόν όλοι περιεκύκλωσαν αυτόν, προσηυχήθη ο Όσιος και ανέστησε τον νεκρόν. Ο δε νεκρός αναστηθείς εφανέρωσε τον αληθή φονέα και ότι ο Όσιος δεν ενείχετο εις τον φόνον. Όχι δε μόνον τούτο το θαύμα εποίησεν ο Όσιος, αλλά και άλλα πάμπολλα, περισσότερον όμως εθαυμαστώθη από τα έργα της αρετής του. Ούτω λοιπόν διανύσας την ζωήν του και αξιομνημόνευτα συγγράμματα αφήσας εις την Εκκλησίαν του Θεού, προς ωφέλειαν των αναγιγνωσκόντων, εν ειρήνη προς Κύριον μεταβέβηκε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου