και των συν αυτώ Αύρας, Φήλικος,
Μαξίμου, Ερκουλίνου, Βενερίου, Στυρακίου, Μηνά, Κομμόδου, Ερμού, Μαύρου,
Ευσεβίου, Ρουστικού, Μοναγρέου, Αμανδίνου, Ολυμπίου, Κύπρου, Θεοδώρου,
Τριβούνου, Μαξίμου Πρεσβυτέρου, Αρχελάου Διακόνου, Κυρίνου Επισκόπου, των Αγίων
Μαρτύρων Κενσουρίνου, Σαβαϊνου και Χρυσής.
Ιππόλυτος ο Άγιος Ιερομάρτυς και οι συν αυτώ Άγιοι Μάρτυρες ήσαν επί της βασιλείας Κλαυδίου, ηγεμόνος δε Βικαρίου του και Ουλπίου Ρωμύλου καλουμένου, εν έτει σξθ΄ (269). Εκ τούτων ο μεν Άγιος Κενσουρίνος ήτο πρώτος της Συγκλήτου βουλής μάγιστρος κατά το αξίωμα, διαβληθείς δε ως Χριστιανός και ερωτηθείς ωμολόγησε παρρησία τον Χριστόν· όθεν βάλλεται εις την φυλακήν· επειδή δε ετέλεσε πολλά θαύματα και νεκρόν ανέστησε, δια τούτο όλοι οι παρευρεθέντες στρατιώται επίστευσαν εις Χριστόν και όλοι απεκεφαλίσθησαν τον αριθμόν είκοσι.
Η δε μακαρία Χρυσή διέλαμπε και κατά το γένος και κατά την ευσέβειαν, ούσα Χριστιανή· όθεν κρεμάται από τόπου υψηλού και βουνεύροις σχίζεται τας πλευράς· έπειτα εξαπλωθείσα κατά γης ανάσκελα δέρεται με χονδρά ραβδία και κατακαίεται εις τας πλευράς με λαμπάδας και ούτω ρίπτεται εις την φυλακήν. Ύστερον εκβάλλουσιν αυτήν εκ της φυλακής και συντρίβουσι δια πετρών τας σιαγόνας της και δια σφαιρών μολυβδίνων την ράχιν της· μετά ταύτα κρεμώσιν από τον τράχηλόν της μίαν πέτραν και ρίπτουσιν αυτήν εις τον βυθόν της θαλάσσης και ούτως απέλαβεν η μακαρία του Μαρτυρίου τον στέφανον. Ο δε Άγιος Σαβαϊνος, ωμολογήσας τον Χριστόν, δένεται τον λαιμόν με σφαίρας βαρείας· έπειτα κρεμάται από ξύλου και δέρεται δια βουνεύρων και δια λαμπάδων καίεται τα σπλάγχνα. Εν τω μέσω δε των βασάνων αυτών ευρισκόμενος και ευχαριστών τον Κύριον, παρέδωκε την ψυχήν του εις χείρας Αυτού. Ταύτα τα μαρτύρια μαθών ο Άγιος Ιππόλυτος, ο Πάπας της Ρώμης, εκινήθη υπό ζήλου θείου και πορευθείς ήλεγξε τον ηγεμόνα· ο δε ηγεμών θυμωθείς προσέταξε και έδωκαν ραπίσματα εις το πρόσωπον του Αγίου και άλλα πολλά βάσανα εδοκίμασεν ο μακάριος, ομού με τους ακολουθούντας αυτόν Πρεσβυτέρους και Διακόνους. Τελευταίον έδεσαν αυτών τας χείρας και τους πόδας και έρριψαν αυτούς εις τον βυθόν της θαλάσσης και ούτως έλαβον, οι αοίδιμοι, τους αμαράντους στεφάνους του Μαρτυρίου.
Ιππόλυτος ο Άγιος Ιερομάρτυς και οι συν αυτώ Άγιοι Μάρτυρες ήσαν επί της βασιλείας Κλαυδίου, ηγεμόνος δε Βικαρίου του και Ουλπίου Ρωμύλου καλουμένου, εν έτει σξθ΄ (269). Εκ τούτων ο μεν Άγιος Κενσουρίνος ήτο πρώτος της Συγκλήτου βουλής μάγιστρος κατά το αξίωμα, διαβληθείς δε ως Χριστιανός και ερωτηθείς ωμολόγησε παρρησία τον Χριστόν· όθεν βάλλεται εις την φυλακήν· επειδή δε ετέλεσε πολλά θαύματα και νεκρόν ανέστησε, δια τούτο όλοι οι παρευρεθέντες στρατιώται επίστευσαν εις Χριστόν και όλοι απεκεφαλίσθησαν τον αριθμόν είκοσι.
Η δε μακαρία Χρυσή διέλαμπε και κατά το γένος και κατά την ευσέβειαν, ούσα Χριστιανή· όθεν κρεμάται από τόπου υψηλού και βουνεύροις σχίζεται τας πλευράς· έπειτα εξαπλωθείσα κατά γης ανάσκελα δέρεται με χονδρά ραβδία και κατακαίεται εις τας πλευράς με λαμπάδας και ούτω ρίπτεται εις την φυλακήν. Ύστερον εκβάλλουσιν αυτήν εκ της φυλακής και συντρίβουσι δια πετρών τας σιαγόνας της και δια σφαιρών μολυβδίνων την ράχιν της· μετά ταύτα κρεμώσιν από τον τράχηλόν της μίαν πέτραν και ρίπτουσιν αυτήν εις τον βυθόν της θαλάσσης και ούτως απέλαβεν η μακαρία του Μαρτυρίου τον στέφανον. Ο δε Άγιος Σαβαϊνος, ωμολογήσας τον Χριστόν, δένεται τον λαιμόν με σφαίρας βαρείας· έπειτα κρεμάται από ξύλου και δέρεται δια βουνεύρων και δια λαμπάδων καίεται τα σπλάγχνα. Εν τω μέσω δε των βασάνων αυτών ευρισκόμενος και ευχαριστών τον Κύριον, παρέδωκε την ψυχήν του εις χείρας Αυτού. Ταύτα τα μαρτύρια μαθών ο Άγιος Ιππόλυτος, ο Πάπας της Ρώμης, εκινήθη υπό ζήλου θείου και πορευθείς ήλεγξε τον ηγεμόνα· ο δε ηγεμών θυμωθείς προσέταξε και έδωκαν ραπίσματα εις το πρόσωπον του Αγίου και άλλα πολλά βάσανα εδοκίμασεν ο μακάριος, ομού με τους ακολουθούντας αυτόν Πρεσβυτέρους και Διακόνους. Τελευταίον έδεσαν αυτών τας χείρας και τους πόδας και έρριψαν αυτούς εις τον βυθόν της θαλάσσης και ούτως έλαβον, οι αοίδιμοι, τους αμαράντους στεφάνους του Μαρτυρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου