Τη Γ΄ (3η) Ιανουαρίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΓΟΡΔΙΟΥ.

Γόρδιος ο Άγιος Μάρτυς ήτο κατά τους χρόνους Λικινίου του βασιλέως, εν έτει τιδ΄ (314) καταγόμενος από την Καισάρειαν της Καππαδοκίας, εκατόνταρχος την αξίαν. Ούτος λοιπόν μη ανεχόμενος να βλέπη την αυθάδειαν των ασεβών Ελλήνων και ν’ ακούη τας βλασφημίας, όσας εξηκόντιζον κατά του Χριστού, απεμακρύνθη της πόλεως, και απελθών εις τα όρη ευρίσκετο με τα θηρία και με τα άλογα ζώα.
Εκεί λοιπόν ησυχάζων εφλέγη ο αοίδιμος από τον του Χριστού πόθον και έρωτα και ενδυναμωθείς υπό Θεού και λαβών θάρρος κατά της πλάνης των Ελλήνων, ώρμησεν από της ερήμου εις την πόλιν ως δυνατός λέων. Εισελθών δε εν τη αγορά και τω θεάτρω, εκήρυξε τον Χριστόν, και δια της θεωρίας του προσείλκυσεν όλον το πλήθος των παρεστώτων προς τον εαυτόν του· αλλά και αυτόν τον άρχοντα της πόλεως, προκαθήμενον εκεί, τον κατέπληξε δια της παρρησίας του. Όθεν εκείνος εις το έπακρον της οργής παρασυρθείς επρόσταξε και απέκοψαν την τιμίαν του κεφαλήν, και ούτως έλαβεν ο μακάριος του μαρτυρίου τον στέφανον.