Βίκτωρ ο ένδοξος Μάρτυς του
Χριστού και οι λοιποί μετ’ αυτού συμμαρτυρήσαντες Άγιοι Μάρτυρες εμαρτύρησαν
κατά τους χρόνους του ασεβούς Διοκλητιανού του βασιλεύσαντος κατά τα έτη σπδ΄ -
τε΄ (284 – 305), ότε και ο τροπαιοφόρος και πολύαθλος Μάρτυς του Χριστού
Γεώργιος συνελήφθη και εβασανίζετο, τελών, αν και εν βασάνοις, τα παράδοξα
εκείνα θαυμάσια.
Και οι μεν Άγιοι Βίκτωρ, Ακίνδυνος, Ζωτικός, Ζήνων και Σεβηριανός, βλέποντες τον ρηθέντα μέγαν Γεώργιον, ότι, μολονότι εδέθη εις τον τροχόν, καθόλου δεν εβλάβη, με μίαν φωνήν και οι πέντε εκήρυξαν εαυτούς Χριστιανούς. Ευθύς τότε απεκεφαλίσθησαν και έλαβον τους στεφάνους του Μαρτυρίου. Οι δε Χριστοφόρος, Θεωνάς, Καισάριος και Αντωνίνος ήσαν δορυφόροι του βασιλέως, παρόντες δε ήσαν όταν ο βασιλεύς ετιμώρει ασπλάγχνως και ανελεημόνως τον Άγιον Γεώργιον και εζήτει παρά του Αγίου να αναστήση τον προ πολλού αποθανόντα και ήδη νεκρόν Έλληνα δια της επικλήσεως του Χριστού. Ιδόντες λοιπόν οι Άγιοι ούτοι Μάρτυρες, ότι ο Μέγας Γεώργιος δια της προσευχής του ανέστησεν αμέσως τον νεκρόν εκείνον, έρριψαν ευθύς τας ενδεικτικάς τού αξιώματός των ζώνας και τα όπλα των ενώπιον του βασιλέως και όλου του πλήθους και ωμολόγησαν τον Χριστόν Θεόν αληθινόν, διο κρατηθέντες ερρίφθησαν εις φυλακήν. Μετά τινας ημέρας ωδηγήθησαν προ του Διοκλητιανού και κρεμασθέντες εξεσχίσθησαν, κατακαιόμενοι με ανημμένας λαμπάδας. Τελευταίον ριφθέντες εις το πυρ, έλαβον παρά Κυρίου τους στεφάνους της αθλήσεως.
Και οι μεν Άγιοι Βίκτωρ, Ακίνδυνος, Ζωτικός, Ζήνων και Σεβηριανός, βλέποντες τον ρηθέντα μέγαν Γεώργιον, ότι, μολονότι εδέθη εις τον τροχόν, καθόλου δεν εβλάβη, με μίαν φωνήν και οι πέντε εκήρυξαν εαυτούς Χριστιανούς. Ευθύς τότε απεκεφαλίσθησαν και έλαβον τους στεφάνους του Μαρτυρίου. Οι δε Χριστοφόρος, Θεωνάς, Καισάριος και Αντωνίνος ήσαν δορυφόροι του βασιλέως, παρόντες δε ήσαν όταν ο βασιλεύς ετιμώρει ασπλάγχνως και ανελεημόνως τον Άγιον Γεώργιον και εζήτει παρά του Αγίου να αναστήση τον προ πολλού αποθανόντα και ήδη νεκρόν Έλληνα δια της επικλήσεως του Χριστού. Ιδόντες λοιπόν οι Άγιοι ούτοι Μάρτυρες, ότι ο Μέγας Γεώργιος δια της προσευχής του ανέστησεν αμέσως τον νεκρόν εκείνον, έρριψαν ευθύς τας ενδεικτικάς τού αξιώματός των ζώνας και τα όπλα των ενώπιον του βασιλέως και όλου του πλήθους και ωμολόγησαν τον Χριστόν Θεόν αληθινόν, διο κρατηθέντες ερρίφθησαν εις φυλακήν. Μετά τινας ημέρας ωδηγήθησαν προ του Διοκλητιανού και κρεμασθέντες εξεσχίσθησαν, κατακαιόμενοι με ανημμένας λαμπάδας. Τελευταίον ριφθέντες εις το πυρ, έλαβον παρά Κυρίου τους στεφάνους της αθλήσεως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου