Σιλβανός ο Άγιος Ιερομάρτυς, κατήγετο από την πόλιν της Παλαιστίνης Γάζαν, ήτις και Κωνσταντία ωνομάσθη, ήτο δε άνθρωπος πράος και άκακος, γηραλέος την ηλικίαν, στρατιώτης μεν πρότερον, είτα δε δια την υψηλήν και καθαράν του ζωήν έγινε Πρεσβύτερος της εν Γάζη Εκκλησίας. Ούτος λοιπόν παρασταθείς εις τον άπιστον λαόν των Καισαρέων και ελέγξας αυτών την ασέβειαν, εδάρη πικρώς και κατεξεσχίσθη εις τας πλευράς. Έπειτα κατεδικάσθη να δουλεύη εις τα μεταλλεία του χαλκώματος, τα ευρισκόμενα εις τους τόπους τους καλουμένους Ζωόρους. Εκεί δε ευρισκόμενος γίνεται Επίτροπος δια παροτρύνσεως του εκεί λαού. Μετ’ ολίγον δε καιρόν, κατεξηραμμένος ων τόσον εκ του γήρατος, όσον και εκ της ασθενείας, απεκεφαλίσθη παρά των ειδωλολατρών και ούτως έλαβεν ο αοίδιμος του Μαρτυρίου τον στέφανον. Συν αυτώ απεκεφαλίσθησαν και άλλοι τεσσαράκοντα Μάρτυρες, εκ των οποίων άλλοι μεν ήσαν από την Αιγυπτον, άλλοι δε από την Παλαιστίνην.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου