Τερέντιος ο Άγιος Μάρτυς και τούτου ομόζυγος Νεονίλλη κατώκουν μετά των τέκνων αυτών άπαντες εις μίαν και την αυτήν οικίαν, καθό μία οικογένεια και ελάτρευον κρυφίως τον Θεόν· όθεν διαβάλλονται εις τον ηγεμόνα και παρίστανται εις το κριτήριον. Επειδή δε ωμολόγησαν μεν τον Χριστόν Θεόν αληθινόν, τα δε είδωλα περιεγέλασαν, δια τούτο κρεμασθέντες καταξεσχίζονται ασπλάγχνως και καταρραντίζονται άνωθεν αι πληγαί των με όξος δριμύτατον και με άλας, κάτωθεν δε φλογίζονται με πυρ. Οι δε Άγιοι, ταύτα πάσχοντες, προσηύχοντο και με σιωπηλήν φωνήν παρεκίνουν αλλήλους εις το Μαρτύριον.
Ο δε Κύριος δεν παρέβλεψε την προσευχήν των, αλλά Άγγελοι αοράτως ηλευθέρωσαν αυτούς από τα δεσμά και ιάτρευσαν τας πληγάς των· οι δε ασεβείς βλέποντες τούτο εξεπλάγησαν ομού και εφοβήθησαν. Έπειτα ρίπτονται οι Άγιοι εις την φυλακήν και την επιούσαν δέρονται με ρόπαλα, ήτοι με χοντρά ραβδία· μετά ταύτα δένονται εις τροχούς και δέρονται ανελεημόνως. Αβλαβείς δε διατηρηθέντες με την Χάριν του Θεού, παραδίδονται τροφή εις τα θηρία. Διαφυλαχθέντες δε πάλιν αβλαβείς, τίθενται εντός μεγάλων λεβήτων γεμάτων από πίσσαν βεβρασμένην· ο δε βρασμός της πίσσης, ω του θαύματος! μετεβλήθη ευθύς εις ύδωρ. Βλέποντες δε οι ασεβείς, ότι διαφυλάττονται οι Άγιοι αβλαβείς από τα βάσανα, απέκοψαν με το ξίφος τας τιμίας αυτών κεφαλάς, και ούτως έλαβον οι μακάριοι τους στεφάνυς τον Μαρτυρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου