Λάζαρος ο Όσιος αυτός Πατήρ ημών έγινεν παιδιόθεν Μοναχός και έμαθε την ζωγραφικήν τέχνην και προς την σκληραγωγίαν και την εγκράτειαν, την οποίαν μετεχειρίζετο, επεμελείτο ο αοίδιμος ακόμη και την ελεημοσύνην, διο και της Ιερωσύνης εδέχθη το χάρισμα. Αφού δε έγινεν Ιερεύς, κατεπολέμησεν όλας τας αιρέσεις και τοσαύτας θλίψεις υπέμεινεν όχι μόνον από τους Νεστοριανούς, τους Ευτυχιανιστάς και τους Διοσκορίτας, αλλά και από τους εικονομάχους, ώστε δεν δύναται τις να τας αφηγηθή δια λόγου, αλλά και εις την Ρώμην εστάλη, όπως βοηθήση εις τα πατρικά και αποστολικά δόγματα, τα οποία επολεμούντο υπό των εικονομάχων. Επιστρέψας δε από την Ρώμην εις την Κωνσταντινούπολιν μεγαλοπρεπώς, πάλιν απεστάλη εις Ρώμην δια τας αυτάς υποθέσεις, και κατά το μέσον της πορείας του ασθενήσας εκ των ανωμαλιών του καιρού παραδίδει την ψυχήν του εις χείρας Θεού. Το τίμιον αυτού σώμα ανακομισθέν ύστερον κατετέθη εις το Μοναστήριον το καλούμενον Ευάνδρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου