Τη ΙΖ΄ (17η) Νοεμβρίου, ο Όσιος ΓΕΝΝΑΔΙΟΣ, ο εν τη Μονή του Βατοπαιδίου ασκήσας και δοχειάρης αυτής ων, ο αξιωθείς ιδείν πίθον κενόν βλύζοντα έλαιον δια θαύματος της Θεοτόκου, εν ειρήνη τελειούται.

Γεννάδιος ο Όσιος ούτος Πατήρ ημών, ότε ήτο δοχειάρης εν τη Ιερά Μονή του Βατοπαιδίου, συνέβη εν έτος έλλειψις ελαίου τοσαύτη, ώστε έμεινε μόνον και μόνον εις πίθος πλήρης ελαίου. Ο δε Όσιος, επιθυμών ίνα φυλάξη το τελευταίον τούτο έλαιον δια τας κανδήλας της Εκκλησίας, ήρχισε να υστερή τους αδελφούς, αλλ’ ο Καθηγούμενος της Μονής, έχων ελπίδας βεβαίως εις την βοήθειαν της Θεοτόκου, εις την Οποίαν και είναι αφιερωμένη η Ιερά Μονή αύτη, διέταξεν ίνα δίδη ελευθέρως έλαιον εις τους αδελφούς και ο δοχειάρης υπήκουσεν εις το του Καθηγουμένου αυτού πρόσταγμα. Ημέραν δε τινά, ότε ο Όσιος Γεννάδιος ενόμιζεν ότι έμελλε να εύρη και τον τελευταίον εκείνον πίθον του ελαίου κενόν, εύρεν αυτόν εξ εναντίας μετά θαυμασμού μεγάλου πλήρη ελαίου, το οποίον υπερεκχειλίσαν έρρεεν εκ του πίθου αφθόνως και τοσούτον ώστε εξήρχετο εκ των θυρών του δοχείου (αποθήκης)· τότε άπαντες εδόξασαν τον Θεόν και την Υπεραγίαν Θεοτόκον, την ούτω μητρικώς φροντίζουσαν υπέρτων τιμώντων Αυτήν και εξ όλης ψυχής ηυχαρίστησαν Αυτήν ενώπιον της Εικόνος τής ευρισκομένης και τότε εν τω Δοχείω (αποθήκην τροφίμων).Έκτοτε δε η Αγία αύτη Εικών ακινήτως ευρίσκεται εν τω ιδίω Δοχείω θαυμάσιον και άρρητον εκπέμπουσα ευωδίαν. Ο δε Όσιος Γεννάδιος μετά το θαύμα, πλήρης ημερών γενόμενος, εν ειρήνη ετελειώθη.