Παππίας ο Μάρτυς ήτο κατά τους χρόνους των βασιλέων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού εν έτει τα΄ (301) σεβόμενος και πιστεύων εις τον Χριστόν εκ προγόνων, κηρύττων δε και εις τους άλλους την ευσέβειαν. Όθεν διαβληθείς εις τον τότε άρχοντα συνελήφθη, και παρασταθείς εις αυτόν παρεκινήθη να θυσιάση εις τα είδωλα· επειδή όμως δεν επείσθη, αλλά μάλιστα ύβρισε τον άρχοντα, δια τούτο εκίνησεν αυτού την οργήν. Πάραυτα λοιπόν ετάνυσαν τον Άγιον εκ των τεσσάρων μερών του σώματος και έδειραν αυτόν επί πολλήν ώραν· έπειτα τον έβαλον εντός λέβητος πλήρους ελαίου και λίπους, ότε ηκολούθησε θαύμα εκπλήξεως άξιον. Εφαίνετο δηλαδή ο Μάρτυς κεχωσμένος όλος εντός του πυρός, και ενδεδυμένος το πυρ ως ιμάτιον, και ούτως έμεινεν εν τη βασάνω ταύτη επτά ολοκλήρους ημέρας· ένεκα δε του θαύματος τούτου πολλούς απίστους είλκυσεν εις την πίστιν του Χριστού.
Μετά ταύτα εξαγαγόντες τον Άγιον εκ του λέβητος, τον έσυραν γυμνόν επί σιδηρών τριβόλων· είτα δέσαντες αυτόν εις αγρίους ίππους, και διώξαντες αυτούς εις τόπους τραχείς και δυσβάτους, τον συνέτριψαν. Έπειτα εκρέμασαν αυτόν εκ τινος δοκού κατακέφαλα, κάτωθεν δε έδεσαν με σχοινίον εκ του λαιμού του πέτραν βαρείαν· αφού δε παρήλθον τρεις ημέραι, έκοψαν το σχοινίον με δρέπανον και εκτύπησεν ο Άγιος κατά γης. Μετά ταύτα έρριψαν αναμμένους άνθρακας εφ’ ολοκλήρου του σώματός του, και έχωσαν αυτόν με πέτρας. Άγγελος δε Κυρίου φανείς εξήγαγεν αυτόν εκ των πετρών, και εποίησε τούτον υγιά. Όθεν δια του θαύματος τούτου προσείλκυσεν εις την πίστιν του Χριστού τους δημίους, οι οποίοι τον εβασάνιζον και λαόν αρκετόν, όλοι δε ούτοι αποκεφαλισθέντες έλαβον τους στεφάνους της αθλήσεως. Ύστερον δε απεκεφαλίσθη και ο Άγιος, ούτω δε ανέβη νικηφόρος εις τα ουράνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου