Νικηφόρος, ο Όσιος Πατήρ ημών, ήκμασε κατά τους χρόνους των εικονομάχων. Επειδή δε εκ τρυφεράς ηλικίας ηγάπησε τον Χριστόν, βλέπων την αίρεσιν των εικονομάχων αυξανομένην, αφήκε τον κόσμον και τα εν κόσμω και έγινε Μοναχός. Όθεν ανεχώρησεν εις τα όρη και ησύχαζε, καταγινόμενος εις νηστείας και αγρυπνίας, προσευχόμενος εις τον Θεόν υπέρ ειρηνεύσεως όλης της οικουμένης. Αφού δε εκόπασεν ολίγον η αίρεσις της εικονομαχίας, μετά πολλάς παρακλήσεις των Μοναχών έγινεν Ηγούμενος του Μοναστηρίου του Μηδικίου, το οποίον ευρίσκεται παρά τα Μουδανιά. Ανακαινισθείσης δε και ενταθείσης πάλιν της αιρέσεως ταύτης δια του δυσσεβούς Λέοντος Ε΄ του Αρμενίου, κατά το έτος ωιδ΄ (814), εξωρίσθη και ούτος ο Άγιος εκ του Μοναστηρίου του, ως προσκυνητής των αγίων εικόνων και ως ακολουθών τας παραδόσεις και διατάξεις των Αγίων Αποστόλων και των θείων Πατέρων. Αφού δε κατεδικάσθη εις πικράς εξορίας, ενεκλείσθη εντός σκοτεινοτάτης φυλακής. Εκεί λοιπόν καταβαλών την ψυχοφθόρον αίρεσιν, ως στερρός αγωνιστής, απήλθεν ο αοίδιμος προς τον Χριστόν τον οποίον επόθησεν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου