Σιλουανός ο
Άγιος Ιερομάρτυς και οι συν αυτώ αθλήσαντες Άγιοι Μάρτυρες, Λουκάς ο Διάκονος
και Μώκιος ο Αναγνώστης, ήσαν κατά τον καιρόν του βασιλέως Νουμεριανού του εν
έτει σπδ΄ (284) κινήσαντος τον κατά των Χριστιανών διωγμόν.
Τότε ο Άγιος Σιλουανός, Επίσκοπος ων της Εμεσηνών πόλεως, ήτις σήμερον ονομάζεται Χόμς, υποκειμένη εις τον Πατριάρχην Αντιοχείας, εν τη Κοίλη Συρία ευρισκομένη, διεβλήθη εις τον εκεί άρχοντα και ευθύς συνελήφθη, ομού και ο Διάκονος Λουκάς και ο Αναγνώστης Μώκιος, οίτινες παρεστάθησαν και οι τρεις έμπροσθέν του δεδεμένοι. Εξετάσας δε αυτούς ο άρχων επιμελώς και ιδών ότι τον μεν Χριστόν ωμολόγουν Θεόν αληθινόν, τους δε προσκυνούντας τα είδωλα ανεθεμάτιζον, δια τούτο εθυμώθη και τους έδειρε δυνατά· είτα ρίψας αυτούς εις την φυλακήν, τους αφήκεν ίνα αποθάνωσιν εκ της πείνης. Έπειτα, μεθ’ ημέρας ικανάς, εξήτασεν αυτούς πάλιν, και τα αυτά ειπόντας, έδειρεν αυτούς και έκλεισεν εκ δευτέρου εις την φυλακήν. Αφού λοιπόν ούτω τιμωρούμενοι κατεξηράνθησαν εν τη φυλακή υπό της πείνης και της δίψης, εφέρθησαν εις το στάδιον των θηρίων και ότε αφέθησαν διάφορα θηρία κατ’ επάνω των, προσηυχήθησαν εις τον Χριστόν, ίνα τελειωθώσι με τον τοιούτον αγώνα· όθεν ο Θεός, ο εισακούων των δούλων του, παρέλαβε τας ψυχάς των καθώς εζήτησαν. Τότε τα άγρια θηρία ηυλαβήθησαν τα λείψανα των Αγίων και χωρίς να εγγίσωσιν αυτών τελείως ανεχώρησαν. Ότε δε ενύκτωσεν, επήγαν τινές Χριστιανοί και κλέψαντες αυτά τα ενεταφίασαν εντίμως, δοξάσαντες και ευχαριστήσαντες τον Θεόν.
Τότε ο Άγιος Σιλουανός, Επίσκοπος ων της Εμεσηνών πόλεως, ήτις σήμερον ονομάζεται Χόμς, υποκειμένη εις τον Πατριάρχην Αντιοχείας, εν τη Κοίλη Συρία ευρισκομένη, διεβλήθη εις τον εκεί άρχοντα και ευθύς συνελήφθη, ομού και ο Διάκονος Λουκάς και ο Αναγνώστης Μώκιος, οίτινες παρεστάθησαν και οι τρεις έμπροσθέν του δεδεμένοι. Εξετάσας δε αυτούς ο άρχων επιμελώς και ιδών ότι τον μεν Χριστόν ωμολόγουν Θεόν αληθινόν, τους δε προσκυνούντας τα είδωλα ανεθεμάτιζον, δια τούτο εθυμώθη και τους έδειρε δυνατά· είτα ρίψας αυτούς εις την φυλακήν, τους αφήκεν ίνα αποθάνωσιν εκ της πείνης. Έπειτα, μεθ’ ημέρας ικανάς, εξήτασεν αυτούς πάλιν, και τα αυτά ειπόντας, έδειρεν αυτούς και έκλεισεν εκ δευτέρου εις την φυλακήν. Αφού λοιπόν ούτω τιμωρούμενοι κατεξηράνθησαν εν τη φυλακή υπό της πείνης και της δίψης, εφέρθησαν εις το στάδιον των θηρίων και ότε αφέθησαν διάφορα θηρία κατ’ επάνω των, προσηυχήθησαν εις τον Χριστόν, ίνα τελειωθώσι με τον τοιούτον αγώνα· όθεν ο Θεός, ο εισακούων των δούλων του, παρέλαβε τας ψυχάς των καθώς εζήτησαν. Τότε τα άγρια θηρία ηυλαβήθησαν τα λείψανα των Αγίων και χωρίς να εγγίσωσιν αυτών τελείως ανεχώρησαν. Ότε δε ενύκτωσεν, επήγαν τινές Χριστιανοί και κλέψαντες αυτά τα ενεταφίασαν εντίμως, δοξάσαντες και ευχαριστήσαντες τον Θεόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου