Τη ΚΘ΄ (29η) Μαϊου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΟΛΒΙΑΝΟΥ Επισκόπου πόλεως Αναίας και των αυτού μαθητών.

Ολβιανός ο Άγιος Ιερομάρτυς ήκμασε κατά τους χρόνους του βασιλέως Μαξιμιανού του βασιλεύσαντος κατά τα έτη σπστ΄ - τε΄ (286 – 305), επί υπατείας Αλεξάνδρου και Μαξίμου, ηγεμονευόντων δε της Ασίας Ιουλίου Σέξτου και Αιλιανού. Ούτος προσαχθείς δια την εις Χριστόν Πίστιν έμπροσθεν των ρηθέντων ηγεμόνων, ηναγκάζετο υπ’ αυτών να θυσιάση εις την ψευδοθεάν Ρέαν, εις την οποίαν προσέφερον θυσίαν οι ιερείς των ειδώλων Αγριππίνος και Κλημέντιος.
Ο δε του Χριστού Ιεράρχης με πολλά επιχειρήματα λόγων, την μεν Πίστιν του Χριστού ανύψωσε και εμεγάλυνε, την δε θρησκείαν των ειδώλων εξηυτέλισε και κατηγόρησεν. Όθεν δια την αιτίαν ταύτην έκαυσαν την ράχιν και τα σπλάγχνα του Αγίου με σούβλας πεπυρωμένας. Είτα, επειδή δεν επείσθη να θυσιάση εις τον ήλιον, ανέφεραν οι ηγεμόνες την απείθειάν του ταύτην εις τον ανθύπατον. Ο δε ανθύπατος προσέταξε να δαρή ο Άγιος ασπλάγχνως με ράβδους, αφού πρώτον γυμνωθή· ύστερον ήναψαν οι υπηρέται της πλάνης μεγάλην πυρκαϊάν εντός της οποίας έρριψαν τον του Χριστού Αθλητήν μετά των μαθητών του, και ούτω δια πυρός τελειωθείς έλαβε παρά Κυρίου τον στέφανον της αθλήσεως. Πολλά δε θαύματα ετέλεσεν ο Άγιος ούτος εν τη ζωή του, αλλά και μετά το μαρτυρικόν του τέλος πολλά τεράστια ενεργεί το τίμιον αυτού Λείψανον εις τους μετά πίστεως προς αυτό προσερχομένους.