Νεανίσκος ο Άγιος Μάρτυς ήκμασε κατά τους χρόνους του ηγεμόνος Αλεξανδρείας Μαξίμου, όστις εδίωκε και κατετυράννει τους Χριστιανούς, εμηνύθη δε εις αυτόν ο Νεανίσκος ούτος, ο σοφώτατος και ωραίος του Χριστού αθλητής, από την δούλην του. ο δε ηγεμών πολλάς μεν τυραννίας εποίησεν εις αυτόν εις διάστημα επτά ημερών, βιάζων αυτόν να αρνηθή τον Χριστόν, ιδών δε ότι δεν δύναται να τον καταπείση, έδωκε κατ’ αυτού απόφασιν να θανατωθή. Όθεν ο του Χριστού Μάρτυς ευχαριστών τω Κυρίω απήρχετο χαίρων δια να τελειώση τον ποθούμενον δρόμον του μαρτυρίου· ηκολούθει δε εις αυτόν λαός πολύς, μετά του λαού δε ηκολούθει και η δούλη εκείνη, ήτις τον επρόδωκε. Στραφείς δε ο Άγιος και ιδών την δούλην ακολουθούσαν, ένευσεν εις αυτήν με την χείρα του δια να υπάγη πλησίον του, και ότε υπήγε, τη έδωκεν εν χρυσούν δακτυλίδιον, το οποίον είχεν εις την χείρα του και είπεν εις αυτήν: ευχαριστώ σοι, γύναι, διότι με την προδοσίαν σου έγινες πρόξενος εις εμέ τοιούτων αγαθών. Ελθών δε εις τον τόπον της καταδίκης προσηυχήθη και ούτως απεκεφαλίσθη, και έλαβεν ο τρισμακάριος παρά Κυρίου τον στέφανον της αθλήσεως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου