Τη ΙΑ΄ (11ην) Μαρτίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΓΕΩΡΓΙΟΥ του Σιναϊτου.

Γεώργιος ο Όσιος Πατήρ ημών ούτος ο Σιναϊτης έζησε κατά τους χρόνους του Ιουστινιανού Α΄ του βασιλεύσαντος κατά τα έτη φκζ΄ - φξε΄ (527 – 565) και επί της πατριαρχίας Πέτρου Α΄ του πατριαρχεύσαντος επί είκοσι και οκτώ έτη (524 – 552). Ούτος (ως γράφει ο Ιεροσολύμων θείος Σωφρόνιος, ο κατά την σήμερον εορταζόμενος) κατώκει εις το Σίναιον Όρος, νηστευτής ων και πολύ ενάρετος. Διηγούνται δε περί τούτου, ότι επεθύμησε ποτέ να μεταλάβη εις τον εν Ιεροσολύμοις Ναόν της του Χριστού Αναστάσεως και ω του θαύματος! ευθύς ευρέθη εκεί, το από Σινά έως των Ιεροσολύμων δώδεκα ημερών διάστημα διανύσας εν τω άμα.

Ευρεθείς λοιπόν παρών εις την θείαν Λειτουργίαν την τελουμένην εν τω Ναώ της του Χριστού Αναστάσεως, εκοινώνησε των θείων Μυστηρίων δια των χειρών του Πατριάρχου Πέτρου. Μετά δε την Κοινωνίαν λέγει ο Πέτρος εις τον οικονόμον του Μηνάν· «Πότε ήλθεν ο Αββάς ούτος ο Σιναϊτης»; Εκείνος δε απεκρίθη· «Και εγώ, Δέσποτα, τώρα είδον αυτόν». Ο Πατριάρχης τότε λέγει προς αυτόν· «Ειπέ εις αυτόν να μείνη ίνα συμφάγη σήμερον μεθ’ ημών άρτον εις την τράπεζαν». Προσεκάλεσε λοιπόν ο Μηνάς τον Όσιον Γεώργιον εις την τράπεζαν, ο δε Όσιος απεκρίθη· «Ας γίνη το θέλημα του Θεού». Είτα προσευχηθείς και προσκυνήσας, ευρέθη πάλιν εν τω άμα εις το κελλίον του εν τω όρει Σινά. Όταν δε ήλθεν η ώρα της τραπέζης εζήτει ο Πατριάρχης τον Αββάν Γεώργιον, αλλ’ ουδαμού εφαίνετο. Κατηγόρησε λοιπόν αυτόν ως απειθή. Μετά ταύτα έστειλεν ο Πατριάρχης τον Αββάν Φωτεινόν εις τον Επίσκοπον της Φαράν, γράφων και εις τους Πατέρας του Σιναίου Όρους, να στείλωσιν εις αυτόν τον Όσιον Γεώργιον, επειδή δεν εστάθη ίνα φάγη εις την τράπεζάν του. Ιδόντες οι Πατέρες τα γράμματα του Πατριάρχου εθαύμασαν και ωμολόγησαν εν καθαρά συνειδήσει ότι ο Αββάς Γεώργιος ουδέποτε εξήλθε του Σινά, αλλ’ εκεί ευρίσκετο πάντοτε· προς απόδειξιν δε και καλλιτέραν μαρτυρίαν έστειλαν προς τον Πατριάρχην τρεις Ιερομονάχους, τον Αββάν Στέφανον τον Καππαδόκην, τον Αββάν Ζώσιμον και τον Αββάν Δουλίτιον. Έγραψε δε προς τον Πατριάρχην και ο Όσιος Γεώργιος ταύτα· «Συγχώρησόν μοι, σεβασμιώτατε Πάτερ· εβδομήκοντα έτη έχουν παρέλθει αφ’ ότου δεν εξήλθον εκ του Όρους Σινά, ούτε εν τη Παλαιστίνη εισήλθον, ει δε και ήλθον, δεν ήθελον ατιμάσει τον άγγελόν σου· πλην ας γνωρίζη η μακαριότης σου, ότι μετά εξ μήνας μέλλομεν αμφότεροι να απέλθωμεν εις συνάντησιν του Κυρίου και εκεί θέλομεν είσθαι αχώριστοι δια παντός». Επληρώθη δε εμπράκτως η προφητεία τού Οσίου, επειδή αφ’ ου παρήλθον εξ μήνες εκοιμήθησαν και οι δύο.