Ζωσιμάς
ο Όσιος Πατήρ ημών αφιερώθη εις τον Θεόν εκ βρεφικής ηλικίας και αφού ήσκησεν
όλα τα είδη των αρετών, έκρινε καλόν να επισκεφθή περί τους χιλίους Ασκητάς
διακρινομένους δια την αρετήν των, και από ένα έκαστον εξ αυτών ελάμβανε
θεοπρεπή υποδείγματα ακριβούς και ορθής ασκητικής πολιτείας. Μετά ταύτα
ηγωνίσθη επί τι χρονικόν διάστημα εις ησυχαστικόν τόπον, διαμείνας εντός
σπηλαίου και επιδοθείς εις μεγάλην σκληραγωγίαν, διηνεκή προσευχήν και
ατελεύτητα δάκρυα. Δια τούτων κατώρθωσε να υπερβάλη όλους τους Ασκητάς εις την
αρετήν και την άσκησιν.
Ένεκα τούτου δε, κινούμενος από θείον ζήλον, μετέβη εις το Μοναστήριον του Τιμίου Προδρόμου το ευρισκόμενον πλησίον του Ιορδάνου ποταμού και διέτριβε μετά των εις αυτό ασκουμένων Μοναχών. Αφού παρέμεινεν επ’ ολίγον χρόνον και εις το Μοναστήριον τούτο, εξήλθεν εις την έρημον κατά τας νηστίμους ημέρας της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, ως είχον συνήθειαν να πράττουν οι Πατέρες του Μοναστηρίου εκείνου, και κατ’ ευδοκίαν Θεού συνήντησεν εκεί εις την έρημον την τιμίαν μεταξύ όλων των γυναικών, την ισάγγελον Οσίαν Μαρίαν την Αιγυπτίαν, και αφού την καθωδήγησε και εδίδαξεν εις αυτήν τα προς ψυχικήν σωτηρίαν συμφέροντα και ωφελήθη και αυτός ικανώς εξ αυτής, επέστρεψεν εις το Μοναστήριον του Τιμίου Προδρόμου και διηγήθη λεπτομερώς εις όλους τους εις αυτό ασκουμένους Πατέρας τα αγγελικά και περιβόητα θαύματα, τα οποία κατ’ ευδοκίαν Θεού ηξιώθη να ίδη με τους οφθαλμούς του εις την έρημον. Κατά το επόμενον έτος, επανελθών εις τον αυτόν τόπον, συνήντησε και πάλιν την Οσίαν Μαρίαν, την οποίαν και μετέλαβε των Αχράντων και Ζωοποιών του Χριστού Μυστηρίων, συμφώνως προς εκφρασθείσαν, κατά την πρώτην συνάντησίν των, επιθυμίαν αυτής. Επανελθών δε και πάλιν κατά το επιόν έτος και ευρών αυτήν νεκράν εκήδευσεν αυτήν. Μετά ταύτα απήλθε και προς τον Πατριάρχην Ιεροσολύμων, προς τον οποίον διηγήθη επίσης όσα θαυμάσια κατηξιώθη να ίδη, παρέδωσε δε ταύτα εγγράφως και εις τους μεταγενεστέρους δια ψυχικήν των ωφέλειαν. Επιστρέψας μετά ταύτα εις το κελλίον του και εξακολουθήσας έως τέλους τον αγώνα του μετά του αυτού ζήλου, και πλήρης ημερών γενόμενος, εξεδήμησε προς Κύριον.
Ένεκα τούτου δε, κινούμενος από θείον ζήλον, μετέβη εις το Μοναστήριον του Τιμίου Προδρόμου το ευρισκόμενον πλησίον του Ιορδάνου ποταμού και διέτριβε μετά των εις αυτό ασκουμένων Μοναχών. Αφού παρέμεινεν επ’ ολίγον χρόνον και εις το Μοναστήριον τούτο, εξήλθεν εις την έρημον κατά τας νηστίμους ημέρας της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, ως είχον συνήθειαν να πράττουν οι Πατέρες του Μοναστηρίου εκείνου, και κατ’ ευδοκίαν Θεού συνήντησεν εκεί εις την έρημον την τιμίαν μεταξύ όλων των γυναικών, την ισάγγελον Οσίαν Μαρίαν την Αιγυπτίαν, και αφού την καθωδήγησε και εδίδαξεν εις αυτήν τα προς ψυχικήν σωτηρίαν συμφέροντα και ωφελήθη και αυτός ικανώς εξ αυτής, επέστρεψεν εις το Μοναστήριον του Τιμίου Προδρόμου και διηγήθη λεπτομερώς εις όλους τους εις αυτό ασκουμένους Πατέρας τα αγγελικά και περιβόητα θαύματα, τα οποία κατ’ ευδοκίαν Θεού ηξιώθη να ίδη με τους οφθαλμούς του εις την έρημον. Κατά το επόμενον έτος, επανελθών εις τον αυτόν τόπον, συνήντησε και πάλιν την Οσίαν Μαρίαν, την οποίαν και μετέλαβε των Αχράντων και Ζωοποιών του Χριστού Μυστηρίων, συμφώνως προς εκφρασθείσαν, κατά την πρώτην συνάντησίν των, επιθυμίαν αυτής. Επανελθών δε και πάλιν κατά το επιόν έτος και ευρών αυτήν νεκράν εκήδευσεν αυτήν. Μετά ταύτα απήλθε και προς τον Πατριάρχην Ιεροσολύμων, προς τον οποίον διηγήθη επίσης όσα θαυμάσια κατηξιώθη να ίδη, παρέδωσε δε ταύτα εγγράφως και εις τους μεταγενεστέρους δια ψυχικήν των ωφέλειαν. Επιστρέψας μετά ταύτα εις το κελλίον του και εξακολουθήσας έως τέλους τον αγώνα του μετά του αυτού ζήλου, και πλήρης ημερών γενόμενος, εξεδήμησε προς Κύριον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου