Μαρία η καλλιπάρθενος Νεομάρτυς, η επονομαζομένη Μεθυμοπούλα, εγεννήθη
από γονείς ευσεβείς, εις τι χωρίον της επαρχίας Μεραμβέλου της Κρήτης, Κάτω
Φουρνή ονομαζόμενον. Ταύτης της μακαρίας ηράσθη χωροφύλαξ Τουρκαλβανός, την
οποίαν προσεπάθει να προσελκύση εις έρωτα αυτού και λάβη αυτήν ως σύζυγον, επομένως
δε εξισλαμίση αυτήν. Αλλ’ η σωφρονεστάτη νεάνις και πιστή προς την πίστιν του
Ιησού Χριστού, όταν κατά τύχην έβλεπεν αυτόν, διότι εκείνος έσπευδε προς
συνάντησιν αυτής, όταν αντελαμβάνετο ότι αύτη εξήρχετο της οικίας προς οικιακήν
υπηρεσίαν, αύτη, λέγω, η μακαρία τόσον απεστρέφετο αυτόν, ως να έβλεπε
αποτρόπαιον τινά δαίμονα, αν και ο μιαρός εκείνος εδείκνυεν εις αυτήν
συμπάθειαν και προσεπάθει δια κολακειών και υποσχέσεων στολισμών και πλούτου
και άλλων απείρων αγαθών, να ελκύση αυτήν εις την αγάπην του.
Τουναντίον, αύτη η μακαρία εμίσει και απεστρέφετο αυτόν και τα αγαθά αυτού ως κακούργον και άγριον Τούρκον. Ο δε αιμοβόρος και απάνθρωπος εκείνος, αφού προσεπάθησε πολλάκις ίνα φέρει αυτήν εις την γνώμην του και δεν ηδυνήθη, απεφάσισεν όπως την εκδικηθή ο κακούργος δια των όπλων, τα οποία έφερεν ως χωροφύλαξ. Όθεν μίαν των ημερών ευρών αυτήν επάνω εις δένδρον μωρέας, πλησίον του χωρίου της, εις την οποίαν εσύναζε φύλλα προς διατροφήν μεταξοσκωλήκων, εξήγαγε το όπλον του και επυροβόλησε κατά της αγνής νεάνιδος, η δε σφαίρα διεπέρασεν αυτής την καρδίαν, την οποίαν δεν ηδύνατο να υποτάξη δια των απατηλών κολακειών αυτού. Και ούτως η μακαρία, πίπτουσα από κλώνου εις κλώνον του δένδρου, ως πτηνόν το οποίον ρίπτει ο κυνηγός από το δένδρον, έπεσεν άπνους, επειδή δεν εδέχθη τον σατανικόν έρωτα του απανθρώπου εκείνου Αλβανού. Τοιαύται ήσαν αι πράξεις και τα ηρωϊκά κατορθώματα των παλαιών εκείνων ηρώων θυμάτων του ισλαμισμού, τον δε φονέα ούτε καν ηρώτησεν η διοίκησις, διατί τοιούτον φόνον άδικον έπραξε.
Τουναντίον, αύτη η μακαρία εμίσει και απεστρέφετο αυτόν και τα αγαθά αυτού ως κακούργον και άγριον Τούρκον. Ο δε αιμοβόρος και απάνθρωπος εκείνος, αφού προσεπάθησε πολλάκις ίνα φέρει αυτήν εις την γνώμην του και δεν ηδυνήθη, απεφάσισεν όπως την εκδικηθή ο κακούργος δια των όπλων, τα οποία έφερεν ως χωροφύλαξ. Όθεν μίαν των ημερών ευρών αυτήν επάνω εις δένδρον μωρέας, πλησίον του χωρίου της, εις την οποίαν εσύναζε φύλλα προς διατροφήν μεταξοσκωλήκων, εξήγαγε το όπλον του και επυροβόλησε κατά της αγνής νεάνιδος, η δε σφαίρα διεπέρασεν αυτής την καρδίαν, την οποίαν δεν ηδύνατο να υποτάξη δια των απατηλών κολακειών αυτού. Και ούτως η μακαρία, πίπτουσα από κλώνου εις κλώνον του δένδρου, ως πτηνόν το οποίον ρίπτει ο κυνηγός από το δένδρον, έπεσεν άπνους, επειδή δεν εδέχθη τον σατανικόν έρωτα του απανθρώπου εκείνου Αλβανού. Τοιαύται ήσαν αι πράξεις και τα ηρωϊκά κατορθώματα των παλαιών εκείνων ηρώων θυμάτων του ισλαμισμού, τον δε φονέα ούτε καν ηρώτησεν η διοίκησις, διατί τοιούτον φόνον άδικον έπραξε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου