Εις τα της πίστεως δεν χωρεί συγκατάβαση, υποχωρητικότητα.

Ο Θεός ου μυκτηρίζεται. Δεν εμπαίζεται. Δεν μπορούμε να δουλεύομε σε δύο Κυρίους. Οι τρεις παίδες επροτίμησαν να ριφθούν στην επταπλασίως καιομένη κάμινο για να μην προσκυνήσουν την αντίθεη εικόνα του Ναβουχοδονόσορος. Ελπίζουμε πρώτα στη δύναμη του Θεού και στη θεία επέμβαση και μετά στους ανθρώπους. Γι΄ αυτό πρέπει να αγωνιζόμαστε με τις δυνάμεις που έχουμε ελπίζοντας πάντα στο Θεό. Εάν ασεβήσουμε προς τον Θεό και την Ορθόδοξη πίστη μας, τότε ποιος θα μας σώσει; Ποιος θα μας βοηθήσει κατά των δυνάμεων του Αντιχρίστου; Έτσι η ενεργός συμμετοχή μας στην αγωνιζομένη Ορθοδοξία, στο «μικρό ποίμνιο» είναι θέμα πίστης και σωτηρίας. Και εις τα της πίστεως δεν χωρεί συγκατάβαση, υποχωρητικότητα. Πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον ή ανθρώποις.

«Τυφλοί, οδηγοί τυφλών»!

Στα θέματα της Ορθοδόξου πίστεως, εμείς ο Ορθόδοξος λαός, είμαστε σήμερα Ορθόδοξοι; Αλήθεια, σε τι διαφέρουμε σήμερα από τους αιρετικούς Λατίνους ή Προτεστάντες; Η φράγκικη θεολογία της Δύσεως, μας έχει διαβρώσει στο μέγιστο δυνατό βαθμό. Και τα βιώματα αυτού του κατ’ όνομα Ορθόδοξου λαού είναι πλέον φράγκικα. Κι’ άλλοτε υπήρχαν κίνδυνοι για την Ορθοδοξία εξ ίσου σοβαροί. Όμως άλλοτε υπήρχαν μορφές, άγιες προσωπικότητες, που στήριζαν την Ορθοδοξία. Σήμερα, ποιες μορφές θα εμπνεύσουν τον λαό και θα τον οδηγήσουν στη σωστή πορεία του; Θα πρέπει να τονίσουμε μια αλήθεια. Ο ελληνικός Ορθόδοξος λαός της Εκκλησίας μας ζη σε μια σύγχυση, που του δημιούργησαν εν πολλοίς αυτοί που κατά τεκμήριο ανέλαβαν την πνευματική του διαποίμανση, είτε κληρικοί λέγονται, είτε θεολόγοι. «Τυφλοί, οδηγοί τυφλών»! Όταν ανοίξουμε τους κρουνούς να τρέξη το ζωντανό νερό της Ορθόδοξης Πατερικής παραδόσεως, τότε όλος ο ελληνικός λαός, θ’ αναθεωρήση την στάση του και θα επανέλθη στις ρίζες του, που είναι η Ορθοδοξία.