Κατά την ΙΑ΄ (11ην) του μηνός Οκτωβρίου, μνήμην επιτελούμεν των Αγίων Πατέρων της Αγίας Οικουμενικής Εβδόμης Συνόδου

 Κατά την ΙΑ΄ (11^ην) του μηνός Οκτωβρίου, ει τύχη Κυριακή ή κατά την πρώτην ερχομένην Κυριακήν μνήμην επιτελούμεν των Αγίων Πατέρων της Αγίας Οικουμενικής Εβδόμης Συνόδου των εν Νικαία συνελθόντων το δεύτερον, επί των ευσεβών και φιλοχρίστων βασιλέων Κωνσταντίνου και Ειρήνης, κατά των δυσσεβών και αμαθώς και απερισκέπτως την Εκκλησίαν του Θεού ειδωλολατρείν ειπόντων, και τας σεπτάς και αγίας Εικόνας καταβαλόντων.                                                                                                                               

Η Αγία αύτη και Οικουμενική Εβδόμη Σύνοδος έγινεν εν Nικαία το δεύτερον κατά τους χρόνους Κωνσταντίνου βασιλέως και Ειρήνης της μητρός αυτού εν έτει ψπζ΄ (787). Πατέρες δε ήσαν εις αυτήν Ορθόδοξοι μεν τριακόσιοι πεντήκοντα, προσετέθησαν δε και άλλοι δεκαεπτά, εικονομάχοι μεν όντες πρότερον, ύστερον δε μετανοήσαντες και προσδεχθέντες από αυτήν, ώστε όλοι ήσαν τριακόσιοι εξήκοντα επτά. Υπερέχοντες δε και πρόκριτοι από αυτούς ήσαν Ταράσιος ο Κωνσταντινουπόλεως, Πέτρος ο Πρωτοπρεσβύτερος Ρώμης και Πέτρος άλλος Πρεσβύτερος και αυτός και Ηγούμενος της εν Ρώμη Μονής του Αγίου Σάββα, επέχων τον τόπον του πάπα Ανδριανού, Θωμάς ο σύγκελλος και Ιερομόναχος, και Ιωάννης Ιερομόναχος, τον τόπον αναπληρούντες των αγιωτάτων Αποστολικών θρόνων, ήτοι αντί του Αλεξανδρείας Απολλιναρίου, Αντιοχείας Θεοδωρήτου και Ιεροσολύμων Ηλία. Ούτοι λοιπόν συνήχθησαν κατά των εικονομάχων· όθεν ανεθεμάτισαν εγγράφως πάσαν αίρεσιν και όλους τους εξάρχους των αιρέσεων· έπειτα ανεθεμάτισαν και όλους τους εικονομάχους εγγράφως αποφασίσαντες, ότι όστις δεν προσκυνεί τας αγίας Εικόνας είναι ξένος και κεχωρισμένος από την πίστιν των Ορθοδόξων Χριστιανών και ότι η της Εικόνος τιμή επί το πρωτότυπον διαβαίνει, και ότι ο προσκυνών και τιμών την Εικόνα, προσκυνεί εν αυτή του εγγραφομένου την υπόστασιν. Και ούτω διαταξάμενοι και διορίσαντες και την Ορθόδοξον πίστιν στερεώσαντες, ανεχώρησαν έκαστος εις την Επισκοπήν του. Ταις των σων Αγίων πρεσβείαις, Χριστέ ο Θεός, ελέησον ημάς. Αμήν.                                 

Τη ΙΑ΄ (11η) του μηνός Οκτωβρίου, μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως.

Νεκτάριος ο εν Αγίοις Πατήρ ημών, ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, κατήγετο από την Ταρσόν της Κιλικίας. Ο πατήρ του ήτο Συγκλητικός, είχε δε και αδελφόν τον Αρσάκιον, τον μετά τον Άγιον Ιωάννην τον Χρυσόστομον πατριαρχεύσαντα. Ελθών εις ηλικίαν ο Άγιος έλαβε το αξίωμα του πραίτωρος, εθαυμάζετο δε παρά πάντων δια την απλότητα των τρόπων του και την προς τους υποδεεστέρους καλωσύνην και επιείκειαν.

Τη ΙΑ΄ (11η) του μηνός Οκτωβρίου, ο Όσιος Πατήρ ημών και Ομολογητής ΘΕΟΦΑΝΗΣ ο Γραπτός ο Επίσκοπος Νικαίας ο ποιητής πολλών Κανόνων και αδελφός του Αγίου ΘΕΟΔΩΡΟΥ του Γραπτού, εν ειρήνη τελειούται.

Τη ΙΑ΄ (11η) του μηνός Οκτωβρίου, μνήμη των Αγίων γυναικών ΖΗΝΑΪΔΟΣ και ΦΙΛΟΝΙΛΛΗΣ των αυταδέλφων.

Ζηναϊς και Φιλονίλλα αι Άγιαι Γυναίκες ήσαν από την Ταρσόν της Κιλικίας, συγγενείς Παύλου του Αποστόλου· αφήσασαι δε την πατρίδα των και αρνηθείσαι τα υπάρχοντά των μετεχειρίζοντο κατά μεν το φαινόμενον την ιατρικήν τέχνην, κατά δε το πράγμα και την αλήθειαν εποίουν έργον αποστολικόν κηρύττουσαι τον Χριστόν. Μετέβησαν δε και εις πόλιν Δημητριάδα καλουμένην, και εισελθούσαι εντός σπηλαίου ενήστευον και ηγρύπνουν και ιάτρευον πάσαν ασθένειαν πολυχρόνιον και πάσαν μαλακίαν, ήτοι ασθένειαν ολιγοχρόνιον, ενήργουν δε και άλλα διάφορα θαύματα. Όθεν διαλάμψασαι με ζωήν ενάρετον, με λόγον ευαγγελικόν και με θαύματα, και πολλούς απίστους επιστέψασαι εις την πίστιν του Χριστού, εν ειρήνη προς Κύριον εξεδήμησαν.

Τη ΙΑ΄ (11η) του μηνός Οκτωβρίου, μνήμη του Αγίου Αποστόλου ΦΙΛΙΠΠΟΥ ενός των επτά Διακόνων.

Φίλιππος ο Απόστολος και Διάκονος του Κυρίου ήτο εις εκ των Εβδομήκοντα Αποστόλων και των επτά Διακόνων, κατήγετο δε από την Καισάρειαν της Παλαιστίνης. Ούτος είχε τέσσαρας θυγατέρας, αίτινες προεφήτευον (μεταξύ των οποίων ήσαν η Ερμιόνη και η Ευτυχίς) καθώς περί τούτου αναφέρει ο θείος Ευαγγελιστής Λουκάς εις διάφορα μέρη των Πράξεων, και Ευαγγελιστήν αυτόν ονομάζει, λέγων· «τη δε επαύριον εξελθόντες ήλθομεν εις Καισάρειαν, και εισελθόντες εις τον οίκον Φιλίππου του Ευαγγελιστού, όντος εκ των επτά, εμείναμεν παρ’ αυτώ.