Μάρκος ο Ευγενικός, ο πανάριστος και κατ’ αλήθειαν μέγας Διδάσκαλος της Ανατολικής Αγίας Εκκλησίας, γέννημα μεν και θρέμμα ετύγχανε της βασιλίδος των πόλεων, δηλαδή της όντως λαμπράς και μεγάλης Κωνσταντινουπόλεως, γεννηθείς κατά το έτος 1392. Γονείς δε κατά σάρκα είχε, κατά μεν τον βίον περιφανείς και λαμπρούς, ώστε και Ευγενικοί να αποκαλούνται, κατά δε την πίστιν ευσεβεστάτους και ορθοδοξοτάτους. Και ο μεν πατήρ αυτού ωνομάζετο Γεώργιος, Διάκονος ων και Σακελλίων της μεγάλης Εκκλησίας, η δε μήτηρ Μαρία, έχοντες την κατοικίαν των εις τον Γαλατάν. Το βαπτιστικόν του Αγίου όνομα ήτο Μανουήλ. Είχε δε και αδελφόν ονόματι Ιωάννην. Καίτοι δε τότε η αυτοκρατορία έπνεε τα λοίσθια και τα πράγματα αυτής ευρίσκοντο εις εσχάτην καχεξίαν και ο φοβερός κίνδυνος της καταστροφής επεκρέματο της κεφαλής των, αμφότεροι οι παίδες έλαβον μεγίστην παιδείαν εκπαιδευθέντες εις άπασαν την έσω και έξω σοφίαν, διότι ήκμαζον τότε άνδρες επί σοφία και συνέσει διακρινόμενοι και τοιούτοι ήσαν Μανουήλ ο Χρυσολωράς, Γεννάδιος ο Σχολάριος, Γεώργιος ο Γεμιστός, Ιωσήφ ο Βρυέννιος, Θεόδωρος ο Γαζής, Ιωάννης ο Αργυρόπουλος και πλείστοι άλλοι.
Γνήσια Ορθοδοξη Φωνη
Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2022
Τη ΙΘ΄ (19η) Ιανουαρίου, μνήμη του Οσίου πατρός ημών ΜΕΛΕΤΙΟΥ του Γαλλησιώτου του Ομολογητού, όστις εχρημάτισεν εν έτει 1250.
Μελέτιος ο Όσιος πατήρ ημών κατήγετο από τα μέρη της Μαύρης θαλάσσης από χωρίον Θεοδότου καλούμενον. Οι γονείς του ωνομάζοντο Γεώργιος και Μαρία, οι οποίοι ήσαν θεοσεβείς, ενάρετοι και ελεήμονες πολλά και φιλόξενοι, και όσον εμοίραζον εκείνοι πλουσιοπαρόχως εις τους πτωχούς τον πλούτον αυτών, τόσον ο Θεός τον ηύξανε περισσότερον και κοντά εις τον πλούτον προσέθεσεν εις αυτούς και δόξαν δημοσίαν· διότι ο πατήρ του Αγίου εχρημάτισεν αρχιστράτηγος όχι ολίγου τάγματος βασιλικού· η δε μήτηρ αυτού ήτο πολλά ενάρετος και ευλαβής εις τα θεία και όλη σχεδόν η ζωή της ήτο ευχή και δοξολογία εις τον Θεόν.
Τη ΙΘ΄ (19η) Ιανουαρίου, μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών ΑΡΣΕΝΙΟΥ Αρχιεπισκόπου Κερκύρας.
Αρσένιος ο αοίδιμος Πατήρ ημών ήτο κατά τους χρόνους του ευσεβούς βασιλέως Βασιλείου του Μακεδόνος, γεννηθείς εκ γονέων ευσεβών και θεοφιλών, του μεν πατρός αυτού εκ της αγίας πόλεως Ιερουσαλήμ ορμωμένου, της δε μητρός εκ Βηθανίας, οίτινες, νομίμως εις γάμου κοινωνίαν ελθόντες, διήνυον τον βίον εν απαιδία. Εν πάση δε αρετή και αγαθοεργία θεραπεύοντες τον Θεόν παρεκάλουν Αυτόν όπως τους δώση τέκνον. Όθεν της ευχής αυτών επακούσας ο Θεός, εδώρησεν εις αυτούς καρπόν άξιον όντως της αιτήσεως, τον ευλογημένον τούτον Άγιον. Τον καλόν όθεν Αρσένιον, εν Βηθανία γεννήσαντες οι γονείς αυτού, διενοήθησαν ίνα αφιερώσωσιν αυτόν εις τον Θεόν εκ σπαργάνων.
Τη ΙΘ΄ (19η) Ιανουαρίου, μνήμη της Αγίας Μάρτυρος ΕΥΦΡΑΣΙΑΣ.
Ευφρασία η Αγία Μάρτυς ήτο εκ Νικομηδείας κατά τους χρόνους του βασιλέως Μαξιμιανού, εν έτει 290, καταγομένη από γένος ονομαστόν και έχουσα γνώμην σώφρονα και ευσεβή. Αύτη λοιπόν διαβληθείσα ως Χριστιανή και μη πεισθείσα να προσφέρη θυσίαν εις τους δαίμονας, δέρεται δυνατά, και επειδή επέμενεν εις την ομολογίαν της του Χριστού πίστεως παρεδόθη εις ένα βάρβαρον όπως την ατιμάση. Εξηπατήθη όμως αυτός υπό της Αγίας με τοιούτον σοφόν τρόπον: Υπεσχέθη η Αγία εις τον βάρβαρον εκείνον, ότι, εάν αυτός δεν την πειράξη, θέλει του δώσει ιατρικόν τι, δια του οποίου θέλει διαμείνει άτρωτος εναντίον παντός ξίφους και ακοντίου εχθρικού. Ταύτα δε λέγουσα, προσέθηκε και τούτο, ότι, εάν θέλης να πληροφορηθής, ότι αυτό το οποίον σου λέγω είναι αληθές, δοκίμασον εις τον ιδικόν μου λαιμόν· και ευθύς εξέτεινε τον λαιμόν της. Ο δε βάρβαρος, νομίσας ότι του λέγει αληθή, και κτυπήσας δυνατώτερα εις τον λαιμόν της δια του ξίφους, απέκοψε την αγίαν αυτής κεφαλήν· και ούτω μείνασα αμόλυντος έλαβεν η μακαρία τον άφθαρτον στέφανον του Μαρτυρίου.
Τη ΙΘ΄ (19η) Ιανουαρίου, μνήμη των Οσίων Πατέρων ημών και συνωνύμων ΜΑΚΑΡΙΩΝ, του τε αναχωρητού και Αιγυπτίου και του πολιτικού Αλεξανδρέως.
Μακάριοι οι Όσιοι Πατέρες ημών, σύγχρονοι όντες, ήσαν ο μεν εις από την Θηβαϊδα της Αιγύπτου, εξ ου και Αιγύπτιος επονομάζεται, ο δε έτερος από την Αλεξάνδρειαν, εξ ου και Αλεξανδρεύς αποκαλείται. Ο δε Αιγύπτιος λέγεται και Μέγας, καθό πρώτος και μεγαλύτερος κατά την ηλικίαν. Ο μεν λοιπόν Αιγύπτιος Μακάριος εγεννήθη περί το έτος τα΄ (301), επειδή δε ηγάπησε την αρετήν εκ νεαράς ηλικίας, εφάνη άμεμπτος και ακατηγόρητος εις όλην του την ζωήν. Ότε δε ήτο ετών είκοσιν ή κατ’ άλλους τριάκοντα ανεχώρησεν από τον κόσμον. Τόσην δε υπομονήν έδειξεν εις τους κόπους της ασκήσεως ο αοίδιμος, ώστε εις ολίγους χρόνους ηξιώθη να λάβη το χάρισμα της διακρίσεως και την κατά των δαιμόνων εξουσίαν και δύναμιν, να προλέγη τα μέλλοντα και να ποιή θαύματα· νέος έτι ων, εκαλείτο παιδαριογέρων· ήτο δε μαθητής, ως λέγουσι τινές, Αντωνίου του Μεγάλου.