Τη Λ΄ (30η) Οκτωβρίου, μνήμη των Αγίων Αποστόλων εκ των Εβδομήκοντα ΤΕΡΤΙΟΥ, ΜΑΡΚΟΥ, ΙΟΥΣΤΟΥ του και ΙΗΣΟΥ λεγομένου και ΑΡΤΕΜΑ.

Τέρτιος, Μάρκος, Ιούστος και Αρτεμάς οι ένδοξοι του Χριστού Απόστολοι είναι από τους Εβδομήκοντα, πεφωτισμένοι με την προς Θεόν πίστιν. Και ο μεν Τέρτιος έγινεν Επίσκοπος δεύτερος Ικονίου μετά τον Σωσίπατρον, του οποίου την έλλειψιν ούτος ανεπλήρωσε και τους υπό Σωσιπάτρου υπολειφθέντας απίστους ο Άγιος ούτος Τέρτιος ανεκαίνισε με το άγιον Βάπτισμα και θαυματουργός εξαίσιος έγινεν. Έγραψε δε και την προς Ρωμαίους του Αποστόλου Παύλου επιστολήν, καθώς το μαρτυρεί μόνος εις αυτήν λέγων· «Ασπάζομαι υμάς εγώ ο Τέρτιος, ο γράψας την επιστολην, εν Κυρίω» (Ρωμ. ιστ: 22).  

Τη Λ΄ (30η) του Οκτωβρίου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΑΣΤΕΡΙΟΥ, ΚΛΑΥΔΙΟΥ, ΝΕΩΝΟΣ και της αδελφής αυτών ΝΕΟΝΙΛΛΗΣ.

Αστέριος, Κλαύδιος, Νέων και Νεονίλλα οι Άγιοι αυτάδελφοι Μάρτυρες, έζων κατά την πρώτην υπατείαν του Διοκλητιανού, όταν ηγεμόνευεν ο Λυσίας εις την Κιλικίαν, εν έτει σπη΄ (288). Ήσαν δε πάντες ούτοι οι Άγιοι αυτάδελφοι και Χριστιανοί, κατοικούντες όλοι ομού και χρήματα αρκετά έχοντες. Είχον δε μεθ’ εαυτών και την μητρυιάν των, επειδή η μήτηρ των είχεν αποθάνει πρότερον, ύστερον δε απέθανε και ο πατήρ των. Επειδή δε η μητρυιά των προσεπάθει να κατακρατήση αδίκως τα πράγματα των γονέων των, δια τούτο επρόδωσεν αυτούς εις τον ηγεμόνα κατηγορούσα αυτούς ότι είναι Χριστιανοί.

Τη Λ΄ (30η) του Οκτωβρίου, η Αγία Μάρτυς ΕΥΤΡΟΠΙΑ ξίφει τελειούται.

Ευτροπία η Αγία Μάρτυς διεβλήθη εν Αλεξανδρεία εις τον ηγεμόνα Απελλιανόν, ότι ήτο Χριστιανή και ότι συχνάκις ήρχετο εις τας φυλακάς και επεσκέπτετο τους εγκεκλεισμένους Αγίους δια την πίστιν του Χριστού. Όθεν ομολογήσασα αφόβως τον Χριστόν, εν πρώτοις μεν κρεμασθείσα κατεξεσχίσθη, έπειτα δε εκάη με λαμπάδας ανημμένας. Ενόμιζε δε την φλόγα ως ύδωρ δροσερόν και εβεβαίωνεν ενώπιον όλων, ότι έβλεπε φοβερόν τινα άνθρωπον, ο οποίος κατέψυχεν αυτήν και την εδρόσιζε· τούτον δε έβλεπον και οι στρατιώται. Μετά ταύτα εβασανίσθη σκληρότερον και ερρίφθη εις την φυλακήν. Παρασταθείσα δε εις τον ηγεμόνα την επομένην ημέραν, εχλεύασεν αυτόν και τα είδωλά του· όθεν έκοψαν την γλώσσαν της, αποκόψαντες είτα και την αγίαν της κεφαλήν και ούτως η μακαρία παρέδωκε την αγίαν της ψυχήν εις χείρας Θεού και έλαβε παρ’ αυτού του Μαρτυρίου τον στέφανον.

Τη Λ΄ (30η) του Οκτωβρίου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, ΚΡΟΝΙΩΝΟΣ, ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ, ΜΑΚΑΡΙΟΥ και ετέρων δεκατριών.

Αλέξανδρος και οι συν αυτώ Άγιοι Μάρτυρες ήθλησαν κατά τους χρόνους Δεκίου του βασιλέως, κατά την Αλεξάνδρειαν, εν έτει σν΄ (250). Πρώτος δε ο Αλέξανδρος ωδηγήθη εις το κριτήριον και μη δυνάμενος να σταθή όρθιος, επειδή έπασχεν από ποδαλγίαν, δια τούτο αυτός μετά του Κρονίωνος, όστις ήτο άνθρωπος ιδικός του, πομπεύονται εις το μέσον της αγοράς, αναβιβασθέντες επάνω εις καμήλους. Έπειτα κρεμασθέντες δέρονται και τελευταίον εχύθη επ’ αυτών άσβεστος ανημμένη και βράζουσα και ούτως οι μακάριοι με την τιμωρίαν ταύτην παρέδωκαν τας ψυχάς των εις χείρας Θεού. Ο δε Ιουλιανός και ο Μακάριος, αφ’ ου έλαβον πολλάς τιμωρίας, ύστερον απεκεφαλίσθησαν. Εκ δε των λοιπών δεκατριών, άλλοι μεν κατεξεσχίσθησαν με διαφόρους βασάνους, άλλοι δε εκάησαν και άλλοι απεκεφαλίσθησαν, χωρίς να αρνηθώσιν την πίστιν του Χριστού. Και ούτως όλοι ομού έλαβον οι μακάριοι τους στεφάνους του Μαρτυρίου.

Τη Λ΄ (30η) του Οκτωβρίου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΜΑΡΚΙΑΝΟΥ Επισκόπου Συρακουσών, μαθητού του Αγίου Αποστόλου Πέτρου.

Μαρκιανός ο Μάρτυς εχειροτονήθη από τον Απόστολον Πέτρον και απεστάλη Επίσκοπος εις τας Συρακούσας της Σικελίας. Καταπλήξας δε όλους τους εκεί ευρισκομένους με τα θαύματα και σημεία όσα ετέλεσε και κατακρημνίσας με μόνην την προσευχήν του τους βωμούς των ειδώλων, εποίησεν όλους υιούς φωτός δια της θεογνωσίας και δια του αγίου Βαπτίσματος. Όθεν οι Ιουδαίοι, από τον φθόνον κινούμενοι και μη υποφέροντες την παρρησίαν του Αγίου, εθανάτωσαν αυτόν με βίαιον θάνατον και ούτως εκομίσατο ο μακάριος τον της αθλήσεως αμάραντον στέφανον.

Τη Λ΄ (30η) του Οκτωβρίου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων και αυταδέλφων ΖΗΝΟΒΙΟΥ και ΖΗΝΟΒΙΑΣ.

Ζηνόβιος και Ζηνοβία οι Άγιοι Μάρτυρες ήσαν αδελφοί καταγόμενοι από την επαρχίαν των Κιλίκων εκ πόλεως καλουμένης Αιγαί. Οι γονείς αυτών ήσαν θεοφιλείς και ενάρετοι άνθρωποι αμφότεροι, ρίζα αγαθή εξ ης τα καλά αυτά βλαστήματα ανεβλάστησαν. Ο πατήρ αυτών ωνομάζετο και αυτός Ζηνόβιος, η δε μήτηρ Θέκλα. Αμφότεροι οι Άγιοι, όντες ομόφρονες κατά την πίστιν, διήγον βίον ευσεβή και ενάρετον κατά πάντα. Αποθανόντων δε των γονέων αυτών, διεμοίρασαν τα υπάρχοντά των εις ξένους και πένητας, ουδέν δι’ εαυτούς κρατήσαντες. Ήτο δε πεπαιδευμένος εις την ιατρικήν ο Ζηνόβιος και επεμελείτο τους ασθενείς θεραπεύων άπαντας ως εύσπλαγχνος, όχι με την επιστημονικήν μάθησιν και την δύναμιν των βοτάνων, αλλά μόνον με την Χάριν του Θεού και την θείαν Αυτού βοήθειαν.