Τη ΚΖ΄ (27η) Μαρτίου, μνήμη της Αγίας Μάρτυρος ΜΑΤΡΩΝΗΣ της εν Θεσσαλονίκη.

Ματρώνα η Αγία του Χριστού Μάρτυς ήτο υπηρέτρια Εβραίας τινός, Παντίλλης ονομαζομένης, η οποία ήτο σύζυγος του τότε αρχιστρατήγου της πόλεως Θεσσαλονίκης. Όταν δε η κυρία της μετέβαινεν εις την Συναγωγήν των Εβραίων, ηκολούθει μεν αυτήν και η Ματρώνα, δεν εισήρχετο όμως εν τη Συναγωγή, αλλ’ επιστρέφουσα μετέβαινεν εις την Εκκλησίαν των Χριστιανών.

Τη ΚΣΤ΄ (26η) Μαρτίου, αναγινώσκεται ΔΙΗΓΗΣΙΣ ωφέλιμος Μάλχου Μοναχού αιχμαλωτισθέντος.

Μάλχος ο την παρούσαν διήγησιν παραδώσας Μοναχός εγεννήθη εις κώμην τινά της Συρίας καλουμένην Μαρώνειαν, κειμένην τριάκοντα περίπου μίλια μακράν της Αντιοχείας. Εν τη κώμη ταύτη γεννηθείς ο Μάλχος εν αυτή και ανετρέφετο χριστιανικώς υπό των γονέων του και εσέβετο τον Θεόν. Και οι μεν γονείς αυτού εμελέτων να συνδέσωσιν αυτόν μετά γυναικός, αυτός δε αντιθέτως εσκέπτετο να φύγη και να γίνη Μοναχός. Απελθών λοιπόν εις Ιβηρίαν, έγινε πράγματι Μοναχός πλησίον πνευματικών ανδρών, οίτινες ήσαν εκεί. Ούτω δε καλώς αγωνιζόμενος, ο αοίδιμος, ευηρέστει τον Θεόν.

Τη ΚΣΤ΄ (26η) Μαρτίου, ο Όσιος Πατήρ ημών και Ομολογητής ΣΤΕΦΑΝΟΣ Ηγούμενος Τριγλίας εν ειρήνη τελειούται.

Στέφανος ο Όσιος και Ομολογητής Πατήρ ημών έζησε κατά τους χρόνους του βασιλέως Λέοντος Ε΄ του Αρμενίου του βασιλεύσαντος κατά τα έτη ωιγ΄ - ωκ΄ (813 – 820), ηγάπησε δε την ασκητικήν ζωήν εκ νεαράς ηλικίας. Δια την ενάρετον λοιπόν αυτού πολιτείαν, μετά πολλάς παρακλήσεις των Μοναχών, έγινεν Ηγούμενος του Μοναστηρίου του καλουμένου Τριγλία.

Τη ΚΣΤ΄ (26η) Μαρτίου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΚΟΔΡΑΤΟΥ, ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ, ΜΑΝΟΥΗΛ και ετέρων ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΝΤΑ των εν Ανατολή.

Κοδράτος, Θεοδόσιος, Μανουήλ και οι συν αυτοίς αθλήσαντες έτεροι Τεσσαράκοντα Άγιοι Μάρτυρες κατήγοντο εκ της Ανατολής. Βλέποντες δε καθ’ εκάστην φονευομένους τους Χριστιανούς υπό των ειδωλολατρών, συνεφώνησαν να ομολογήσωσι παρρησία την εις Χριστόν Πίστιν, όπως γίνωσι κληρονόμοι της Βασιλείας των ουρανών.

Τη ΚΣΤ΄ (26η) Μαρτίου, μνήμη των Αγίων ΕΙΚΟΣΙ ΕΞ ΜΑΡΤΥΡΩΝ των εν Γοτθία μαρτυρησάντων,

εξ ων εισι Πρεσβύτεροι δύο, Βαθούσης και Ουϊρκας μετά δύο υιών αυτού και τριών θυγατέρων και Αρπύλας μονάζων, λαϊκοί δε, Αβήπας, Αγνάς, Ρύαξ, Ηγάθραξ, Ησκόος, Σύλλας, Σίγητζας, Σουηρίλας, Σεϊμβλας, Θέρμας, Φίλγας και εκ των γυναικών Άννα, Αλλάς, Βάρις, Μωϊκώ, Μαμίκα, Ουϊρκω και Ανιμαϊς.                          

Βαθούσης, Ουϊρκας οι Πρεσβύτεροι και Μάρτυρες και οι συν αυτοίς αθλήσαντες Άγιοι Μάρτυρες, είκοσι εξ όλοι τον αριθμόν, έζησαν  κατά τους χρόνους Ιουγγουρίχου βασιλέως των Γότθων και Γρατιανού βασιλέως Ρωμαίων του βασιλεύσαντος κατά τα έτη τοε΄ - τπγ- (375 – 383). Δια δε την εις Χριστόν ομολογίαν έλαβον δια πυρός τον του Μαρτυρίου άφθαρτον στέφανον υπό του ρηθέντος Ιουγγουρίχου, διότι ούτος, ο ασεβέστατος, κατέκαυσε την Εκκλησίαν των Χριστιανών, εις την οποίαν κατεκάησαν και οι ανωτέρω είκοσι εξ Μάρτυρες. Τότε δε συνέβη και τούτο το θαυμάσιον: Χριστιανός τις έφερεν εις την Εκκλησίαν προσφοράν, συλληφθείς δε από τους ειδωλολάτρας και τον Χριστόν ομολογήσας, αντί της αψύχου προσφοράς εγένετο αυτός ο ίδιος προσφορά εις τον Θεόν, ολοκαυτωθείς δια πυρός και λαβών, ο αοίδιμος, του Μαρτυρίου τον στέφανον.