Τη ΙΗ΄ (18η) Ιανουαρίου, μνήμη της Αγίας Μάρτυρος ΘΕΟΔΟΥΛΗΣ.

Θεοδούλη η Αγία Μάρτυς ήτο εκ της Αναζάρβου, πόλεως της Κιλικίας, έζη δε κατά τους χρόνους Διοκλητιανού και Μαξιμιανού των βασιλέων, εν έτει 298, υπό των οποίων εστάλη εις την Ανάζαρβον ηγεμών τις ονόματι Πελάγιος, δια να τιμωρήση τους εκεί ευρισκομένους Χριστιανούς. Τότε λοιπόν και η Αγία αύτη Θεοδούλη εκρατήθη ως Χριστιανή και παρέστη εις το κριτήριον του Πελαγίου. Όθεν ομολογήσασα τον Χριστόν Θεόν αληθινόν ενώπιον πάντων, εκρεμάσθη από τας τρίχας τής κεφαλής επί κυπαρίσσου· έπειτα επληγώνετο τους μαστούς αυτής με σούβλας πεπυρακτωμένας.

Τη ΙΗ΄ (18η) Ιανουαρίου μνήμη των εν Αγίοις πατέρων ημών ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ και ΚΥΡΙΛΛΟΥ Αρχιεπισκόπων Αλεξανδρείας.

Αθανάσιος και Κύριλλος οι αγιώτατοι Αρχιεπίσκοποι Αλεξανδρείας και θείοι ημών Πατέρες ήσαν και οι δύο από την Αλεξάνδρειαν και ο μεν Μέγας Αθανάσιος ήτο κατά τους χρόνους του Μεγάλου Κωνσταντίνου εν έτει τιη΄ (318), παρευρέθη δε και εις την εν Νικαία γενομένην Πρώτην και Οικουμενικήν Σύνοδον εν έτει τκε΄ (325), Διάκονος τότε ων και αντικαθιστών τον Αλεξανδρείας Αλέξανδρον. Κατήσχυνε δε εκεί τον δυσσεβή Άρειον δια σοφών λόγων και δι’ αποδείξεων εκ των θείων Γραφών. Κοιμηθέντος του μακαρίου Αλεξάνδρου, έγινε της Αλεξανδρείας Αρχιεπίσκοπος· και επειδή ο Κωνστάντιος, ο υιός του Μεγάλου Κωνσταντίνου, ήτο Αρειανός, εξωρίσθη εις διαφόρους τόπους ο Μέγας ούτος Αθανάσιος, όστις επί τεσσαράκοντα έτη τους διωγμούς υφιστάμενος εξεδήμησε προς Κύριον. Ο δε Άγιος Κύριλλος ήκμασε επί της βασιλείας Θεοδοσίου του Μικρού εν έτει υιε΄ (415), ανεψιός ων Θεοφίλου Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας και του θρόνου αυτού γενόμενος διάδοχος. Ούτος εχρημάτισεν έξαρχος και προστάτης της εν Εφέσω Αγίας και Οικουμενικής Τρίτης Συνόδου, της εν έτει υλα΄ (431) συγκροτηθείσης, ήτις τον δυσσεβή καθείλε Νεστόριον, ο οποίος βλάσφημα πολλά κατά της Αγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, ο κακόδοξος, εδογμάτισε.