Ιωάννης ο Όσιος Πατήρ ημών ο επιλεγόμενος Ερημίτης και οι συν αυτώ έτεροι ενενήκοντα οκτώ Όσιοι Πατέρες, οι σήμερον ομού εορταζόμενοι, της μεγαλονήσου Κρήτης το καύχημα, και προστάται αυτής και υπερασπισταί και φύλακες ανύστακτοι, Συνασκηταί όντες, ηξιώθησαν και οι ενενήκοντα εννέα να τελειωθώσιν ομού κατά την σήμερον εν δόξη κατά τρόπον καινοφανή και θαυμάσιον και να λάβουν άπαντες ομού και ίσους τους στεφάνους της ασκήσεως· αλλ’ ακούσατε απ’ αρχής την υπόθεσιν, ίνα πολλήν την αγαλλίασιν λάβητε. Οι Όσιοι ούτοι Πατέρες ετελειώθησαν μεν θαυμασίως εν τη νήσω Κρήτη, ως είπομεν, κατήγοντο όμως εκ διαφόρων και μακρινών τόπων. Και ο μεν πρώτος αυτών, ο θαυμάσιος Ιωάννης, ο επιλεγόμενος Ερημίτης, ήτο γέννημα και θρέμμα της Αιγύπτου από της οποίας ήσαν και έτεροι τριάκοντα πέντε Όσιοι Πατέρες εκ των ενενήκοντα εννέα.
Γνήσια Ορθοδοξη Φωνη
Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2021
Τη Ζ΄ (7η) του μηνός Οκτωβρίου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΟΥ.
Πολυχρόνιος ο Άγιος Ιερομάρτυς κατήγετο από την επαρχίαν την λεγομένην Γαμφανίτου, ο δε πατήρ αυτού ωνομάζετο Βαρδάνιος, γεωργός ων κατά την τέχνην. Παιδιόθεν ο Άγιος ούτος παρεδόθη από τον πατέρα του δια να μανθάνη τα ιερά γράμματα. Τόσην δε μεγάλην σύνεσιν, φρόνησιν και εγκράτειαν είχεν ο αοίδιμος, έτι παιδίον ων, ώστε ηξιώθη να λάβη και Χάριν παρά Θεού· διότι και ύδωρ ανέβλυσε δια της προσευχής του, επειδή το υπάρχον πρότερον ύδωρ, εκ του οποίου υδρεύοντο αυτός και όλοι οι συμπατριώται του, ήτο μακράν της πόλεως και προυξένει εις αυτούς πολύν κόπον· όθεν δια τούτο προσηυχήθη προς τον Θεόν, και ω του θαύματος! Ανέβλυσε παραδόξως πηγή ύδατος παρά τον οίκον του πατρός του. Όταν δε έφθασεν εις ανδρικήν ηλικίαν , συνηνώθη με τινας εργάτας και μετ’ αυτών επήγεν εις την Κωνσταντινούπολιν.
Τη Ζ΄ (7η) του μηνός Οκτωβρίου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ Πρεσβυτέρου και ΚΑΙΣΑΡΙΟΥ Διακόνου.
Ιουλιανός ο Πρεσβύτερος και Καισάριος ο Διάκονος ήθλησαν όταν ο Κλαύδιος Καίσαρ εβασίλευεν εις την Ρώμην εν έτει σξη΄ (268). Ούτος τόσον ωμός και απάνθρωπος ήτο, ώστε εθανάτωσε και την ιδίαν μητέρα, διότι ήτο Χριστιανή, έκτοτε δε ουδεμία ευσπλαγχνία και έλεος δεν εγένετο πλέον εις τους Χριστιανούς. Κατά την εποχήν εκείνην ελθών και ο μακάριος ούτος Καισάριος από την Αφρικήν εις την πόλιν την ονομαζομένην Ταρρακίναν, και βλέπων τας μυσαράς θυσίας των Ελλήνων, έπτυσεν επάνω εις αυτάς και τας κατεπάτησεν. Όθεν συλληφθείς, ερρίφθη εις φυλακήν. Αφ’ ου δε διήλθεν εις αυτήν τρεις ημέρας νήστις, παρεδόθη εις τον ανθύπατον. Δεθείς λοιπόν οπίσω τας χείρας ο του Χριστού Αθλητής, εσύρετο από τους στρατιώτας προ της αμάξης του άρχοντος. Όταν δε έφθασαν εις τον ναόν του Απόλλωνος, προσηυχήθη ο Άγιος και ευθύς έπεσεν ο ναός εκ θεμελίων και κατεπλάκωσεν εντός αυτού τον αρχιερέα των ειδώλων και άλλους πολλούς.
Τη Ζ΄ (7η) του μηνός Οκτωβρίου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΣΕΡΓΙΟΥ και ΒΑΚΧΟΥ.
Σέργιος και Βάκχος οι Άγιοι Μάρτυρες ήσαν κατά τους χρόνους του δυσσεβούς βασιλέως Μαξιμιανού εν έτει 296, στρατιώται ωραίοι την όψιν, νεώτατοι την ηλικίαν, επιφανείς το γένος, λαμπροί την αξίαν και ευγενέστατοι, Ρωμαίοι αμφότεροι, οίτινες ως ανδρείοι είχον μεγάλην τιμήν εις τα βασίλεια, ο δε Μαξιμιανός τους ετίμησε με αξιώματα κάμνων τον Σέργιον πριμικήριον της σχολής των Κιντιλίων και τον Βάκχον σεκουνδικήριον της αυτής σχολής, νομίζων ότι προσεκύνουν ούτοι τα είδωλα, αλλ’ αυτοί ήσαν Χριστιανοί εκ νεότητος, αναμένοντες καιρόν επιτήδειον δια να ομολογήσουν και παρρησία την αλήθειαν. Καθ’ εκάστην όθεν εμελέτων την μέλλουσαν ζωήν ως αιώνιον, την δε πρόσκαιρον ενόμιζον σοφώτατα παροικίαν, κατά τον Προφήτην, και επραγματεύοντο ποικιλοτρόπως την σωτηρίαν αυτών, ως σοφοί έμποροι. Βλέποντες δε άλλοι τινές στρατιώται την μεγάλην αγάπην, την οποίαν είχε προς αυτούς ο βασιλεύς, εφθόνησαν και τους διέβαλον, ότι δεν εξετίμων την φιλίαν του, αλλά τους μεν θεούς αυτού καταφρονούν, τον δε Χριστόν ευφημίζουν.