Ματρώνης της Οσίας μητρός ημών της Χιοπολίτιδος η εύρεσις της τιμίας Κάρας έλαβε χώραν μετά ικανόν χρόνον από την κοίμησιν και ταφήν αυτής. Ταύτης της Οσίας η φήμη εξαπλουμένη απανταχού προσείλκυε πλήθος πολύ των ευσεβών, οίτινες προσήρχοντο μετά πίστεως εις τον ιερόν αυτής Ναόν και ελάμβανον έκαστος ως εκ πηγής ακενώτου την ίασιν. Τον ιερόν τούτον Ναόν επιθυμούντες οι φιλόστοργοι παίδες της Οσίας, οι Χίοι, να διευρύνουν δια να επαρκή ούτος εις το πολύ πλήθος των προσερχομένων και ανασκάπτοντες τα θεμέλια ήνοιξαν τον τάφον της Οσίας και ανεύρον εν αυτώ την αγίαν Κάραν αυτής ως όντως θησαυρόν άσυλον, πλούτον αναφαίρετον, θαυμαστήν ευωδίαν αποπνέουσαν και τους πάντας αρωματίζουσαν. Εν τη ώρα αυτής της ευρέσεως πολλά θαύματα ετελέσθησαν· παράλυτος ανωρθώθη, και μογιλάλος γυνή εγερθείσα της κλίνης ελάλει καθαρώς δοξάζουσα τον Θεόν. Ουχί δε μόνον ταύτα αλλά και πάντοτε μέχρι της σήμερον η Αγία τα αυτά και πλείονα ποιεί, διο και η μνήμη ταύτης της ευρέσεως ετάχθη εορτάζεσθαι εν ταύτη τη ημέρα, εις ωφέλειαν ημών και τιμήν και δόξαν της Οσίας και του ταύτην και πάντας τους αυτού θεράποντας δοξάζοντος Θεού.
Γνήσια Ορθοδοξη Φωνη
Τετάρτη 14 Ιουλίου 2021
Τη ΙΕ΄ (15η) Ιουλίου, του Αγίου και Ισαποστόλου βασιλέως των Ρώσων ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΥ του εκχριστιανίσαντος την Ρωσίαν εν ειρήνη τελειωθέντος.
Βλαδίμηρος ο Ισαπόστολος Άγιος της Ρωσικής Εκκλησίας και ηγεμών της Ρωσίας ήτο υιός του ηγεμόνος του Κιέβου Σβιατοσλάβ, γεννηθείς κατά το έτος 949. Η μήτηρ του εκαλείτο Μαλούσα, ήτο δε πρότερον οικονόμος της μητρός του Σβιατοσλάβ Αγίας βασιλίσης Όλγας, ήτις ησπάσθη πρώτη τον Χριστιανισμόν εν Ρωσία και ωδήγησε πολλούς ειε την ευσέβειαν. Ο Βλαδίμηρος μετά τον θάνατον του πατρός του κατεδιώχθη υπό των αδελφών του Γιαροπόλσκ και Ολιέγ και κατέφυγεν εις Σουηδίαν, βραδύτερον όμως κατανικήσας αυτούς κατέλαβε τον θρόνον του Κιέβου. Κατά την εποχήν εκείνην ο Βλαδίμηρος ήτο ακόμη ειδωλολάτρης, διότι και ο πατήρ του ελάτρευεν έως τέλους τα είδωλα, μη ακολουθήσας εις την πίστιν του Χριστού την μητέρα του Όλγαν, έλαβε δε πολλάς συζύγους, εκ των οποίων απέκτησε δώδεκα υιούς και ένδεκα θυγατέρας.
Τη ΙΕ΄ (15η) Ιουλίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΑΒΟΥΔΙΜΟΥ,
Αβουδίμος ο Μάρτυς ήκμασε κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανού εν έτει 299, συλληφθείς δε ως Χριστιανός, και μη πεισθείς να θυσιάση εις τα είδωλα, εδέθη εις τέσσαρας πασσάλους και εξηπλώθη· είτα εδάρη υπό εννέα στρατιωτών, και επειδή δεν ηθέλησεν ούτε καν να γευθή από τας ειδωλοθύτους θυσίας, εξεσχίσθη με όνυχας σιδηρούς και τελευταίον απεκεφαλίσθη και ανέβη νικηφόρος εις τα ουράνια.
Τη ΙΕ΄ (15η) Ιουλίου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΚΗΡΥΚΟΥ και ΙΟΥΛΙΤΤΗΣ της μητρός αυτού.
Ιουλίττα η Αγία Μάρτυς έζη κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκληριανού εν έτει 296 και κατήγετο μεν εξ Ικονίου, φεύγουσα δε τον τότε επικρατούντα διωγμόν κατά των Χριστιανών κατέφυγε μετά του υιού της Κηρύκου εις την Σελεύκειαν, ένθα ευρούσα τον αυτόν διωγμόν, μετέβη εις την Ταρσόν της Κιλικίας, εις την οποίαν ήτο ηγεμών θηριώδης τις και απάνθρωπος, Αλέξανδρος ονομαζόμενος, ο οποίος ετιμώρει τους Χριστιανούς. Ούτος συλλαβών την Αγίαν έδειρεν αυτήν, τον δε Άγιον Κήρυκον, νήπιον όντα, χωρίσας από της μητρός του, προσεπάθει δια θωπειών να τον ελκύση εις εαυτόν, αλλά δε ηδύνατο, επειδή το νήπιον, ενατενίζον ακλινώς εις την μητέρα του, με φωνήν υποψελλίζουσαν επεκαλείτο το όνομα του Χριστού.