Τη ΙΓ΄ (13ην) Απριλίου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΚΥΝΤΙΛΙΑΝΟΥ, ΜΑΞΙΜΟΥ και ΔΑΔΑ, ων η Σύναξις τελείται εν τοις Βιγλεντίου.

Κυντιλιανός, Μάξιμος και Δάδας οι Άγιοι Μάρτυρες ήσαν κατά τους χρόνους των ασεβών βασιλέων Διοκλητιανού (284 – 305) και Μαξιμιανού (286 – 305), έζων δε εις το Δορόστολον της δευτέρας Μοισίας. Εκδοθέντων δε τότε διαταγμάτων υπό των αντιχρίστων εκείνων βασιλέων, δι’ ων εκηρύττετο αμείλικτος κατά των Χριστιανών διωγμός, συνελήφθησαν και ούτοι οι μακάριοι εις τι κτήμα αυτών καλούμενον Οζοβία και παρεδόθησαν εις τους υπάτους Ταρκυϊνον και Γαβίνιον. Κριθέντες δε υπ’ αυτών και ομολογήσαντες τον Χριστόν, ερρίφθησαν εις την φυλακήν. Κατά δε την νύκτα, ενώ εκοιμώντο, εφάνη εις αυτούς ο διάβολος και τους συνεβούλευε να αρνηθώσι τον Χριστόν.

Τη ΙΓ΄ (13η) Απριλίου μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών ΜΑΡΤΙΝΟΥ Πάπα Ρώμης.

Μαρτίνος ο εν Αγίοις Πατήρ ημών, ο της Ρώμης μακάριος Επίσκοπος, έζησε κατά τους χρόνους του βασιλέως Κώνσταντος Β΄ του βασιλεύσαντος κατά τα έτη χμα΄ - χξη΄ (641- 668), όστις εφονεύθη εις τας εν Σικελία Συρακούσας, εντός του λουτρού του λεγομένου Δάφνη, δεχθείς τραύμα εις την κεφαλήν δια τινος κάδου, υπό του Ανδρέου Τρωϊλου. Ούτος λοιπόν ο θεσπέσιος Μαρτίνος, δια την Ορθόδοξον Πίστιν ωδηγήθη βιαίως από της Ρώμης εις την Κωνσταντινούπολιν, μετ’ άλλων δυτικών Επισκόπων, κατά προσταγήν του βασιλέως και πολλάς θλίψεις και κακοπαθείας υπέμεινε μετ’ εκείνων καθ’ οδόν ο μακάριος, έως ότου φθάσωσιν εις Κωνσταντινούπολιν.