Τη Ζ΄ (7η) Μαρτίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΠΑΥΛΟΥ του Απλού.

Παύλος ο εν Αγίοις Πατήρ ημών ο ονομασθείς Απλούς ήτο Αιγύπτιος το γένος, σύγχρονος υπάρχων του Οσίου Πατρός ημών Αντωνίου του Μεγάλου, γεωργός το επάγγελμα, απλοϊκός τους τρόπους καθ’ υπερβολήν, άκακος και άπλαστος κατά την γνώμην, τόσον ώστε ουδείς άλλος ηδύνατο να τον υπερβάλη. Είχε δε ο ευλογημένος και γυναίκα κακότροπον και μοιχαλίδα, η οποία μοιχευομένη επί πολύν χρόνον εκρύπτετο από τον Όσιον. Ημέραν δε τινά συνέπεσε να έλθη ο Όσιος εκ του αγρού εις ώραν κατά την οποίαν δεν ανεμένετο.

Τη Ζ΄ (7η) Μαρτίου, ο Άγιος ΕΦΡΑΙΜ ο Πατριάρχης Αντιοχείας εν ειρήνη τελειούται.

Εφραίμ ο εν Αγίοις Πατήρ ημών κατήγετο εκ της πόλεως Άμιδα έχων το αξίωμα του κόμητος επί της βασιλείας Ιουστίνου του Θρακός, βασιλεύσαντος κατά τα έτη φιη΄ - φκζ΄ (518 – 527). Πορευθείς δε όπως ανοικοδομήση την Αντιόχειαν, η οποία είχε κρημνισθή από τους σεισμούς, προεχειρίσθη, κατά νεύσιν βασιλικήν, υπό του λαού της Αντιοχείας Επίσκοπος, εν έτει φκζ΄ (527), ως γράφει ο Μελέτιος (τομ. Β΄ σελ. 115). Κατά τον ίδιον δηλαδή τρόπον, κατά τον οποίον προεχειρίσθη και ο Μεδιολάνων Αμβρόσιος και ο Κωνσταντινουπόλεως Νεκτάριος.

Τη Ζ΄ (7η) Μαρτίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΥ του Κτήτορος της εν Σαλαμίνι Ιεράς Μονής Φανερωμένης.

Λαυρέντιος ο εν Αγίοις Πατήρ ημών ο οσιώτατος και δικαιότατος άνθρωπος κατήγετο εκ της πόλεως των Μεγάρων, εις την οποίαν και εγεννήθη κατά το πρώτον ήμισυ του ιστ΄ (16^ου) αιώνος. Οι γονείς του ήσαν Ορθόδοξοι και λίαν ευλαβείς εις την Πίστιν, εκαλούντο δε ο μεν πατήρ αυτού Δημήτριος, η δε μήτηρ Κυριακή. Ενηλικιωθείς δε ο δίκαιος ούτος συνεζεύχθη μετά νομίμου γυναικός καλουμένης Βασίλως, εξ ης απέκτησε δύο υιούς, τον Ιωάννην και τον Δημήτριον. Ήτο δε ο Άγιος γεωργός το επάγγελμα, μετήρχετο δε και την τέχνην του οικοδόμου.

Τη ΣΤ΄ (6η) Μαρτίου, μνήμη των Αγίων Μεγάλων Μαρτύρων Τεσσαράκοντα Δύο, των εν τω Αμορίω, ΘΕΟΔΩΡΟΥ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, ΚΑΛΛΙΣΤΟΥ, ΘΕΟΦΙΛΟΥ, ΒΑΣΩΗ και των συν αυτοίς.

Θεόδωρος, Κωνσταντίνος, Κάλλιστος, Θεόφιλος και Βασώης οι Άγιοι Μάρτυρες υπήρχον εν Αμορίω τα πρώτα φέροντες κατά τον καιρόν κατά τον οποίον εβασίλευεν εις την Κωνσταντινούπολιν ο μισόχριστος Θεόφιλος (829 – 842), όστις δια την φρικτήν επίθεσιν την οποίαν ήγειρεν εναντίον των σεπτών και αγίων Εικόνων και δια τας ποικίλας και σκληράς τιμωρίας, τας οποίας επέβαλλε κατά των προσκυνούντων αυτάς, παρεχώρησεν ο Θεός και εκίνησαν πόλεμον κατ’ αυτού οι Σαρακηνοί.