Τη ΚΖ΄ (27η) Μαϊου, μνήμη του Οσίου και Θεοφόρου Πατρός ημών ΙΩΑΝΝΟΥ του Ρώσου του νέου Ομολογητού και σημειοφόρου, όστις, πωληθείς ως αιχμάλωτος και εν τη κωμοπόλει Προκοπίω της εν τη Μικρά Ασία Καππαδοκίας αχθείς και ασκητικώς εκεί αγωνισάμενος, εκοιμήθη εν Κυρίω κατά το έτος αψλ΄ (1730)

Ιωάννης ο Ρώσος ο Όσιος και Θεοφόρος Πατήρ ημών και νέος Ομολογητής, ο φιλόστοργος και αναίμακτος του Χριστού Μάρτυς, συγκαλεί σήμερον ημάς, ω χριστεπώνυμον πλήρωμα, εις τον πανίερον αυτού Ναόν, προς εορτασμόν της ιεράς και χαριτωνύμου αυτού μνήμης. Διότι δια της άκρας αυτού καρτερίας και της αδιστάκτου και ευσεβούς αυτού πίστεως, όχι μόνον μέγας Ομολογητής ανεδείχθη, αλλά και θαυματουργός μέγιστος, καταπλήξας άπαντας δια των υπερφυών θαυμάτων του και της υψοποιού ταπεινώσεως αυτού και μετά των Αγίων Αγγέλων πέριξ του θρόνου της Μεγαλωσύνης παριστάμενος και αοράτος εν μέσω ημών ευρισκόμενος, πλουσιοπαρόχως παρέχει τας δωρεάς εις ημάς τους τιμώντας την ιεράν μνήμην αυτού.

Τη ΚΖ΄ (27η) Μαϊου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΘΕΡΑΠΟΝΤΟΣ.

Θεράπων ο Άγιος Ιερομάρτυς, ένεκα της αρίστης και εναρέτου αυτού πολιτείας, εγένετο Ιερεύς εν τη πόλει των Σάρδεων. Συλληφθείς δε υπό του άρχοντος Ουαλεριανού, επειδή εδίδασκε την πίστιν του Χριστού, εδέθη και εβασανίσθη. Μετά ταύτα ωδηγήθη δέσμιος εις πόλιν τινά Σιναόν ονομαζομένην και είτα εις την Άγκυραν της Γαλατείας, φθάσας δε εις ποταμόν Αστελήν καλούμενον, ηπλώθη εκεί ύπτιος κατά γης και κατεξεσχίσθη δια ράβδων. Η δε γη, ποτισθείσα δια του τιμίου αυτού αίματος, εβλάστησε δένδρον μέγα, ήτις δρυς σώζεται εκεί μέχρι σήμερον αείφυλλος και θεραπεύουσα πάσαν νόσον. Εκείθεν ωδηγήθη ο Άγιος εις το θέμα των Θρακησίων παρά τον ποταμόν Έρμον, εις τον οποίον ευρίσκεται και η Επισκοπή Σάταλα, η υποκειμένη εις τον Μητροπολίτην Σάρδεων. Εκεί λοιπόν, δοκιμάσας ο αοίδιμος πολλάς και δεινάς τιμωρίας, απεκεφαλίσθη και ούτως έλαβε παρά Κυρίου τον του Μαρτυρίου αμάραντον στέφανον.

Τη ΚΖ΄ (27η) Μαϊου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΕΛΛΑΔΙΟΥ.

Ελλάδιος ο Άγιος Ιερομάρτυς, καθαρισθείς από παντός ρύπου, εγένετο δοχείον του Αγίου Πνεύματος. Διό ευδοκία Θεού εχρίσθη Αρχιερεύς και ανέλαβε το πηδάλιον της του Χριστού Αγίας Εκκλησίας. Όθεν, καθ’ ο Ποιμήν, εδίωκεν εκ της ποίμνης του Χριστού τους νοητούς λύκους, τους αιρετικούς δηλαδή και τους ασεβείς, τους κατατρώγοντας τα λογικά πρόβατα, καθ’ ο δε σώφρων κυβερνήτης εφύλαττε το σκάφος της Εκκλησίας ασφαλές και ευθύπλουν  έναντι των κυμάτων και των εναντίων ανέμων.