Τη Δ΄ (4η) του Δεκεμβρίου, ο Άγιος Νέος Ιερομάρτυς ΣΕΡΑΦΕΙΜ ο Φαναρίου Επίσκοπος, ο μαρτυρήσας εν έτει αχα΄ (1601), σούβλη διαπαρείς, τελειούται.

Σεραφείμ ο Νέος του Χριστού Ιερομάρτυς ήτο από χωρίον της επαρχίας των Αγράφων ονομαζόμενον Μπεζούλα· γεννηθείς δε από γονείς θεοσεβείς ονομαζομένους Σωφρόνιον και Μαρίαν, ανετράφη υπ΄ αυτών εναρέτως τε και θεοφιλώς, εισήλθε δε και εις σχολείον ιερών γραμμάτων, τα οποία εντός ολίγου καιρού έμαθεν, επειδή ήτο ευφυής. Αφού δε έφθασεν εις μέτρον ηλικίας, ηγάπησε την ζωήν των Μοναχών, μισήσας κόσμον και τα του κόσμου τερπνά και επήγεν εις το Ιερόν Μοναστήριον της Υπεραγίας Θεοτόκου της επονομαζομένης Κορώνα και Κρυερά Βρύσις και εκεί ενεδύθη το αγγελικόν Σχήμα.

Τη Δ΄ (4η) του Δεκεμβρίου, ο Όσιος Πατήρ ημών ΙΩΑΝΝΗΣ ο Επίσκοπος Πολυβότου, ο Θαυματουργός, εν ειρήνη τελειούται.

Ιωάννης ο εν Αγίοις Πατήρ ημών ούτος εκ νεαράς ηλικίας εμίσει τας τρυφάς και ηδονάς του σώματος· όθεν μάλλον εστόλιζε την ζωήν του με μηστείαν και σωφροσύνην. Δια τούτο χειροτονείται Επίσκοπος της Πολυβότου, αφού πρότερον ανέβη εις τους εκκλησιαστικούς βαθμούς και έγινεν Αναγνώστης, Υποδιάκονος, Διάκονος και Πρεσβύτερος. Εμπιστευθείς λοιπόν την προστασίαν λαού, προσέθεσε νέους αγώνας εις τους προηγουμένους ο τρισμακάριστος και πόνους περισσοτέρους. 

Τη Δ΄ (4η) του Δεκεμβρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΙΩΑΝΝΟΥ Πρεσβυτέρου του Δαμασκηνού.

Ιωάννης ο Όσιος Πατήρ ημών ο επιλεγόμενος Δαμασκηνός ήτο κατά τον καιρόν του βασιλέως Λέοντος Γ΄ του Ισαύρου, του βασιλεύσαντος κατά τα έτη ψιζ΄ (717) – ψμα΄ (741), έφθασε δε και έως του υιού αυτού Κωνσταντίνου του Κοπρωνύμου, του εν έτει ψμα΄ (741) βασιλεύσαντος. Απεκλήθη δε ο Άγιος Δαμασκηνός εκ του ονόματος της ιδιαιτέρας αυτού πατρίδος Δαμασκού πόλεως της Συρίας εις την οποίαν εγεννήθη και ανετράφη. Ήτο δε τότε η μεγαλόπολις Δαμασκός υπεξούσιος εις τους Αγαρηνούς, όλοι δε οι κάτοικοι αυτής ήσαν αλλόπιστοι, οπαδοί της πλάνης του αντιχρίστου Μωάμεθ, μόνον εν ανδρόγυνον ενάρετον και χαριτωμένον ελάτρευε τον αληθή Θεόν και εφύλαττεν ακριβώς την ευσέβειαν, οι γεννήτορες του θαυμασίου Ιωάννου, οίτινες μόνοι ίσταντο ως εν μέσω των ακανθών ως ρόδα ευώδη και ευθαλέστατα, τηρήσαντες έως τέλους, εν μέσω τοσούτων ασεβών την χριστεπώνυμον κλήσιν, ως κλήρον λαμπρόν και πλούτον αναφαίρετον.

Τη Δ΄ (4η) του Δεκεμβρίου, μνήμη της Αγίας Μεγαλομάρτυρος ΒΑΡΒΑΡΑΣ

Βαρβάρα η ένδοξος του Χριστού Μεγαλομάρτυς έζη κατά τους χρόνους του ασεβεστάτου τυράννου Μαξιμιανού του εν έτει σπδ – τε (284-305) βασιλεύσαντος· κατήγετο δε από την Ανατολήν, εκ πόλεώς τινος, ήτις ωνομάζετο Ηλιούπολις. Κατά την εποχήν εκείνην τοπάρχης της Ηλιουπόλεως ήτο ο πατήρ της Αγίας, όστις ωνομάζετο Διόσκορος, άνθρωπος αρκετά πλούσιος· κατώκει δε εις τι χωρίον λεγόμενον Γελασσόν, το οποίον ήτο μακράν από την Ηλιούπολιν δώδεκα στάδια (2.220 μέτρα περίπου).