Κλαύδιος ο Άγιος του Χριστού Μάρτυς και οι συν αυτώ συναθλήσαντες Άγιοι Μάρτυρες Ιλαρία η τούτου σύζυγος και τα τέκνα αυτών Μαύρος και Ιάσων ήσαν συναθληταί των Αγίων Μαρτύρων Χρυσάνθου και Δαρείας. Ήτο δε ο Άγιος Μάρτυς Κλαύδιος ο τριβούνος, δηλαδή ο δικαστής, όστις, ως είπομεν ανωτέρω, παρέλαβε παρά του επάρχου Κελλερίνου τους Αγίους Χρύσανθον και Δαρείαν, ίνα τιμωρήση αυτούς. Βλέπων δε ότι ουδεμία αφ’ ενός βάσανος ίσχυε να βλάψη τους Αγίους, ουδέ εφαίνετο ίχνος πληγής εις τα σώματά των και αφ’ ετέρου, ότι ο Άγιος Χρύσανθος, καίτοι εδέρετο με ακανθώδεις ράβδους έως ότου οι δήμιοι εξησθένησαν δέροντες, αυτός όμως τοσούτον έχαιρεν, ως εάν έπασχεν άλλος, εγνώρισεν εκ του παραδόξου τούτου θαυμασίου, ως φρόνιμος, ότι δια θείας δυνάμεως έγινε τούτο.
Γνήσια Ορθοδοξη Φωνη
Πέμπτη 18 Μαρτίου 2021
Τη ΙΘ΄ (19η) Μαρτίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΠΑΓΧΑΡΙΟΥ ξίφει τελειωθέντος.
Παγχάριος ο Άγιος του Χριστού Μάρτυς κατήγετο εκ της χώρας των Ουσάνων, εκ πόλεως Βιλλαπάτης, υιός υπάρχων γονέων Χριστιανών. Ήτο δε ανήρ υψηλός και ωραίος, ζων κατά τους χρόνους των δυσσεβών και αντιχρίστων βασιλέων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού, οίτινες από κοινού εβασίλευον από του διακοσιοστού ογδοηκοστού έκτου έτους, μέχρι του τριακοστού πέμπτου (286 – 305), ήτοι εις διάστημα δεκαεννέα ολοκλήρων ετών, καθ’ όλον δε το διάστημα τούτο η πλάνη των ειδώλων ήτο διεσπαρμένη εις όλην την οικουμένην και πας Χριστιανός, ομολογών τον Χριστόν, όχι μόνον εστερείτο της περιουσίας και των κτημάτων του, αλλ’ έχανε προς τούτοις και την ιδίαν ζωήν του, αφ’ ου πρότερον εδοκίμαζε πολλάς και διαφόρους βασάνους.
Τη ΙΘ΄ (19η) Μαρτίου, μνήμη του Αγίου Νεομάρτυρος ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ του Τορναρά μαρτυρήσαντος εν έτει αφξδ΄ (1564) ξίφει τελειωθέντος.
Δημήτριος ο του Χριστού Αθλητής και Νεομάρτυς συνανεστρέφετο συχνάκις με τους Τούρκους και συνομιλών μετ’ αυτών, ήλεγχε την πίστιν των. Ημέραν δε τινά υπό του φθόνου εκείνοι κινηθέντες τον εβίασαν να γίνη Τούρκος. Επειδή δε αυτός δεν ηθέλησε, τον έφεραν εις τον κριτήν και εμαρτύρησαν ψευδώς ότι δήθεν ύβρισε την πίστιν των. Ο δε κριτής ώρισε να τον δείρουν και να τον βασανίσουν ανηλεώς, έως ότου γίνη Τούρκος. Οι Τούρκοι τότε τον εβασάνισαν με μεγάλην σκληρότητα, αλλ’ ιδόντες το αμετάθετον της γνώμης του, δια προστάγματος του κριτού τον απεκεφάλισαν και έλαβεν ο μακάριος τον του Μαρτυρίου αμάραντον στέφανον. Ταις των σων Αγίων πρεσβείαις, Χριστέ ο Θεός, ελέησον ημάς. Αμήν.