Τη Η΄ (8Η) του Δεκεμβρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ Επισκόπου Κύπρου.

Σωφρόνιος ο Όσιος Πατήρ ημών κατήγετο από την μεγάλην νήσον Κύπρον, υιός Χριστιανών και ευλαβών γονέων· ήτο δε πολυμαθής δια την ευφυϊαν του. Αναγινώσκων δε και μελετών νυχθημερόν τας θείας Γραφάς και τους λόγους του Κυρίου, τόσον έγινεν ευλαβής και ενάρετος, ώστε ηξιώθη να λάβη παρά Θεού μεγάλα χαρίσματα και να τελή και θαύματα. Δια τούτο μετά τον θάνατον Δαμιανού του αγιωτάτου Επισκόπου Κύπρου, εχειροτονήθη υπό των Επισκόπων, συμφωνούντος και όλου του λαού, Αρχιεπίσκοπος της εν Κύπρω αγιωτάτης Εκκλησίας· αφ΄ ου δε εχειροτονήθη, έγινε των πενήτων πλουτιστής, των πεινώντων τροφεύς, ορφανών βοηθός, χηρών προστάτης, καταπονουμένων λυτρωτής και γυμνών σκέπη. Όθεν δια τοιούτων αρετών πολιτευσάμενος ο αοίδιμος και τω Θεώ ευαρεστήσας, εν ειρήνη εκοιμήθη. Ταις των σων Αγίων πρεσβείαις, Χριστέ ο Θεός, ελέησον ημάς. Αμήν.

Τη Η΄ (8Η) του Δεκεμβρίου, μνήμη των Αγίων εξ Αποστόλων εκ των Εβδομήκοντα ΣΩΣΘΕΝΟΥΣ, ΑΠΟΛΛΩ, ΚΗΦΑ, ΤΥΧΙΚΟΥ, ΚΑΙΣΑΡΟΣ και ΕΠΑΦΡΟΔΙΤΟΥ.

Σωσθένης, ο πρώτος εκ των ιερών τούτων Αποστόλων, είναι εκείνος τον οποίον αναφέρει ο Παύλος εις την προς Κορινθίους πρώτην Επιστολήν αυτού, λέγων· «Παύλος Απόστολος Ιησού Χριστού δια θελήματος Θεού και Σωσθένης ο αδελφός» (Κεφ. α΄: 1). Ούτος έγινεν Επίσκοπος Κολοφώνος η οποία είναι πόλις παράλιος της Μικράς Ασίας, τετιμημένη ποτέ με θρόνον Επισκόπου υπό τον Μητροπολίτην Εφέσου, ονομαζομένη νυν τουρκιστί Σιγατζίκ. Απολλώς δε, τον οποίον και αυτόν αναφέρει ο Παύλος εν τη προς Κορινθίους πρώτη Επιστολή αυτού, λέγων· «Τις ουν εστι Παύλος; Τις δε Απολλώς, αλλ΄ ή διάκονοι»; (Κεφ. γ΄:5), έγινεν Επίσκοπος Καισαρείας. 

Τη Η΄ (8Η) του Δεκεμβρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΠΑΤΑΠΙΟΥ

 Πατάπιος ο Όσιος Πατήρ ημών εγεννήθη εις τας Θήβας της Αιγύπτου, από γονείς ευσεβείς, και βαπτισθείς ανετράφη και επαιδεύθη επιμελώς τα ιερά γράμματα· και όσον ηύξανεν εις την σωματικήν ηλικίαν και εμάνθανε την φιλοσοφίαν, τοσούτω μάλλον προέκοπτεν εις την αρετήν και εγίνετο εις την ψυχήν φιλοσοφώτερος, γνωρίζων των προσκαίρων πραγμάτων το άστατον. Όθεν πανσόφως απαρνησάμενος πατρίδα, πλούτον και συγγενείς και πάσαν σαρκός ηδυπάθειαν και κοσμικήν ματαιότητα, κατώκησεν εις την έρημον· και τόσον προέκοψεν εις την ησυχίαν, ώστε έλαμψεν εις τας αρετάς ως φωστήρ διαυγέστατος.