Τη ΚΑ΄ (21η) Μαρτίου, ο Όσιος ΣΕΡΑΠΙΩΝ ο Σιδώνιος εν ειρήνη τελειούται.

Σεραπίων ο Όσιος Πατήρ ημών ήτο Ασκητής εις την εσωτάτην έρημον της Αιγύπτου, καταγόμενος, ως τινές λέγουσιν, από την Σιδώνα, εξ ου και Σιδώνιος απεκαλείτο. Είχε δε ο μακάριος συγκεντρώσει εν εαυτώ όλας τας αρετάς, τέλειος εις όλα υπάρχων, εις την εγκράτειαν θαυμάσιος και εις την Θείαν Γραφήν σοφώτατος. Μεγίστην δε επιμέλειαν κατέβαλεν ο θρείος ούτος Πατήρ, ως διάπυρος ζηλωτής της ευσεβείας, ίνα οι ειδωλολάτραι επιστρέψωσιν εις την του Χριστού Πίστιν. Ήτο δε ο μακάριος τόσον ελεήμων, ώστε ουδέν εκράτει δια τον εαυτόν του, αλλά τα πάντα προσέφερεν εις ελεημοσύνην.

Τη Κ΄ (20η) Μαρτίου, ο Άγιος Νεομάρτυς ΜΥΡΩΝ ο Κρής, ο μαρτυρήσας εν Κρήτη κατά το έτος 1793, αγχόνη τελειούται.

Μύρων ο ένδοξος του Χριστού Μάρτυς κατήγετο από το Μέγα Κάστρον της Κρήτης, το επονομαζόμενον Κάντια, ευσεβών και ευγενών γονέων υιός υπάρχων, του οποίου ο πατήρ ωνομάζετο Δημήτριος. Ήτο δε παιδιόθεν, ο αοίδιμος, αγαθής προαιρέσεως και ηγάπα εκ φύσεως τα χρηστά και κόσμια ήθη, ήτο δε επίσης εραστής της παρθενίας και σωφροσύνης και, απλώς ειπείν, εκ νεαράς ηλικίας είχε καθ’ υπερβολήν φρονήματα γέροντος.

Τη Κ΄ (20η) Μαρτίου, ο Όσιος Πατήρ ημών και Ομολογητής ΝΙΚΗΤΑΣ, Επίσκοπος Απολλωνιάδος, εν ειρήνη τελειούται.

Νικήτας, ο εν Αγίοις Πατήρ ημών και Ομολογητής, ήκμασε κατά τους χρόνους του εικονομάχου βασιλέως Λέοντος  Γ΄ του Ισαύρου (717 – 741), χρηματίσας Επίσκοπος Απολλωνιάδος, πόλεως της Βιθυνίας, ήτις και Απολλωνία και κοινώς Απολλωνιάδα ονομάζεται, υποκειμένη ποτέ εις τον Μητροπολίτην Νικομηδείας. Ούτος, λοιπόν, όχι μόνον εστάθη πιστός και ευλαβής και ορθοδοξότατος, αλλ’ ήτο προς τούτοις ελεήμων και συμπαθής και καλώς μεν παρεσκευασμένος εις την γνώσιν και μάθησιν των Γραφών, περισσότερον δε εις τον λόγον και την ευγλωττίαν.

Τη Κ΄ (20η) του Μαρτίου, μνήμη των εν Αμινσώ Αγίων Επτά Μαρτύρων γυναικών ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΑΣ, ΚΛΑΥΔΙΑΣ, ΕΥΦΡΑΣΙΑΣ, ΜΑΤΡΩΝΗΣ, ΙΟΥΛΙΑΝΗΣ, ΕΥΦΗΜΙΑΣ και ΘΕΟΔΩΡΑΣ.

Αλεξανδρία η Αγία Μάρτυς και αι συν αυτή συναθλήσασαι Άγιαι Μάρτυρες γυναίκες Κλαυδία, Ευφρασία, Ματρώνα, Ιουλιανή, Ευφημία και Θεοδώρα ήσαν κατά τους χρόνους του βασιλέως Μαξιμιανού του βασιλεύσαντος κατά τα έτη σπστ΄ - τε΄ (286 – 305) υπό του οποίου και εκινήθη ο μέγας κατά των Χριστιανών διωγμός. Όθεν, κατ’ εκείνον τον καιρόν πάσα ηλικία των ομολογούντων τον Χριστόν, ανδρών τε και γυναικών, εθανατώνετο με πολλά και διάφορα βασανιστήρια.