Αναστάσιος ο εν Αγίοις Πατήρ ημών, απαρνηθείς τον κόσμον και τα εν τω κόσμω και τον Σταυρόν αυτού επ’ ώμων αναλαβών, κατά την εντολήν του Κυρίου (Ματθ. ιστ: 24, Μάρκ. η:34, Λουκ. θ:23), ηκολούθησε προθύμως τον Χριστόν καρείς Μοναχός. Γενόμενος δε εραστής των μεγαλυτέρων αγώνων της αρετής, μετέβη εις Ιεροσόλυμα και αφ’ ου προσεκύνησε τους Αγίους και σεβασμίους Τόπους επορεύθη εις το Σίναιον Όρος. Ευρών δε εκεί Μοναχούς, οι οποίοι διέτριβον εν ασκητική πολιτεία, έμεινε μετ’ εκείνων υποτασσόμενος και υπηρετών αυτούς. Όθεν επειδή εγένετο πολύ ταπεινόφρων, έλαβε παρά Θεού δωρεάς γνώσεως και σοφίας πολλής, δια της οποίας συνέγραψε Βίους Αγίων Πατέρων και συνέθεσε ψυχωφελείς λόγους. Φθάσας δε εις βαθύτατον γήρας προς Κύριον εξεδήμησε. Ταις των σων Αγίων πρεσβείαις, Χριστέ ο Θεός, ελέησον ημάς. Αμήν.
Γνήσια Ορθοδοξη Φωνη
Τρίτη 20 Απριλίου 2021
Τη ΚΑ΄ (21η) Απριλίου, μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών ΜΑΞΙΜΙΑΝΟΥ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως.
Μαξιμιανός ο εν Αγίοις Πατήρ ημών ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ήκμασε κατά τους χρόνους Θεοδοσίου Β΄ του βασιλέως του καλουμένου Μικρού, του βασιλεύσαντος κατά τα έτη υη΄ - υν΄ (408 – 450), κατήγετο δε εκ της παλαιάς Ρώμης, εξ ης και μετέβη εις Κωνσταντινούπολιν. Εκεί λοιπόν διαλάμπων δια πλείστων αρετών και αυστηρού βίου και γνωσθέντος ότι ήτο αρκούντως ευφυής και πολυμαθής, εχειροτονήθη Πρεσβύτερος υπό του αοιδίμου Σισινίου, του τότε πατριαρχεύοντος (426 – 427). Μετά δε τον θάνατον του Σισινίου ανελθόντος εις τον θρόνον της Κωνσταντινουπόλεως του αιρετικού Νεστορίου (428 – 431) και εκδηλώσαντος τας αιρετικάς αυτού δοξασίας, ο θείος Μαξιμιανός αντέδρασε κατά του Νεστορίου.
Τη ΚΑ΄ (21η) Απριλίου, μνήμη της Αγίας Μάρτυρος ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ή ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΑΣ της βασιλίσσης και των θεραπόντων αυτής ΑΠΟΛΛΩ, ΙΣΑΑΚΙΟΥ και ΚΟΔΡΑΤΟΥ.
Αλεξάνδρα ή Αλεξανδρία η του Χριστού Μάρτυς ήτο σύζυγος του βασιλέως Διοκλητιανού του βασιλεύσαντος κατά τα έτη σπδ΄ - τε΄ (284 – 305). Βλέπουσα δε τον Άγιον Μεγαλομάρτυρα Γεώργιον γενναίως αντεπεξερχόμενον κατά των επιβαλλομένων εις αυτόν τιμωριών και απρόσβλητον μένοντα, κτυπώμενον εις την κοιλίαν με το ακόντιον και ουδόλως βλαπτόμενον, δενόμενον εις τον τροχόν εκείνον, τον έχοντα πέριξ αυτού εμπεπηγμένα σίδηρα κοπτερά και διαμελιζόμενον κατά το σώμα εις πολλά τεμάχια, κατόπιν δε πάλιν υγιά και ακέραιον γενόμενον και εμφανισθέντα εις τον βασιλέα καθ’ ην στιγμήν εκείνος εθυσίαζεν εις τα είδωλα και ότι, εξ αιτίας του παραδόξου τούτου θαύματος, έκαμε πολλούς να πιστεύσωσιν εις τον Χριστόν, εκ των οποίων άλλοι μεν απεκεφαλίσθησαν, άλλοι δε εκλείσθησαν εις φυλακάς, ταύτα, λέγω, τα παράδοξα και υπερφυσικά θαύματα βλέπουσα η μακαρία Αλεξάνδρα κατεφρόνησε την δόξαν της βασιλείας και πιστεύσασα εις τον Χριστόν ωμολόγησε εαυτήν Χριστιανήν ενώπιον του συζύγου της Διοκλητιανού.
Τη ΚΑ΄ (21η) Απριλίου, μνήμη των Αγίων Ιερομαρτύρων ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ Επισκόπου, ΠΡΟΚΟΥΛΟΥ, ΣΩΣΣΟΥ και ΦΑΥΣΤΟΥ Διακόνων, ΔΙΣΙΔΕΡΙΟΥ Αναγνώστου, ΑΚΟΥΤΙΟΥ και ΕΥΤΥΧΙΟΥ.
Ιανουάριος ο Επίσκοπος και Μάρτυς του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και οι συν αυτώ Άγιοι Ιερομάρτυρες Πρόκουλος, Σώσσος και Φαύστος οι Διάκονοι και οι Άγιοι Μάρτυρες Ακούτιος και Ευτύχιος ήκμασαν κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανού του βασιλεύσαντος κατά τα έτη σπδ΄ -τε΄ (284-305) . Ευρίσκοντο δε οι Άγιοι ούτοι εις την Καμπανίαν της Ιταλίας, της οποίας ηγεμόνευε τότε ο άρχων Τιμόθεος. Συλληφθέντες λοιπόν τότε οι Άγιοι ούτοι κατεδικάσθησαν εις πικράς και διαφόρους τιμωρίας και συνεπλήρωσαν τον δρόμον του Μαρτυρίου.