Τη ΚΑ΄ (21η) του μηνός Αυγούστου, μνήμη του Αγίου Αποστόλου ΘΑΔΔΑΙΟΥ, του και Λεββαίου καλουμένου.

Θαδδαίος ο Απόστολος πατρίδα είχε την Έδεσσαν, Εβραίος ων κατά το γένος και άριστα γεγυμνασμένος εις τας θείας Γραφάς. Ούτος λοιπόν αναβάς εις τα Ιεροσόλυμα, ίνα προσκυνήση, κατά τας ημέρας Ιωάννου του Βαπτιστού, και ακούσας τούτου το κήρυγμα, και υπερθαυμάσας την αγγελικήν ζωήν του, εβαπτίσθη υπ’ αυτού.

Τη Κ΄ (20η) του μηνός Αυγούστου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΗΛΙΟΔΩΡΟΥ και ΔΟΣΑ (ή Δοσαί).

Ηλιόδωρος και Δοσάς οι Άγιοι Μάρτυρες ήκμασαν καθ’ ην εποχήν, κατά το πεντηκοστόν τρίτον έτος της βασιλείας του, Σαβώριος ο βασιλεύς των Περσών έκαμεν απόβασιν πολλών στρατευμάτων εις τινα πόλιν των Ρωμαίων, και ήρχισε να κρημνίζη τας εκεί Ορθοδόξους Εκκλησίας των Χριστιανών, θραύων τας ιεράς και αγίας Εικόνας και πυρπολών τα λείψανα των Αγίων.

Τη Κ΄ (20η) του μηνός Αυγούστου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΛΟΥΚΙΟΥ του Βουλευτού.

Λούκιος ο Μάρτυς ήκμασε κατά τους χρόνους Διοκλητιανού εν έτει 299 καταγόμενος εκ της πόλεως Κυρήνης της εν Λιβύη· ήτο δε πρώτος της εν τη πόλει Βουλής και υπερείχεν όλους τους ομήλικάς του κατά το ανάστημα.

Τη Κ΄ (20η) του μηνός Αυγούστου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΣΕΒΗΡΟΥ και ΜΕΜΝΟΝΟΣ του Κεντυρίωνος.

Σεβήρος, ο αήττητος του Χριστού αθλητής, ήτο εκ της Σίδης της Παμφυλίας, υιός Θρακός, Πετρωνίου ονομαζομένου, μητρός δε Μυγδονίας. Ούτος λοιπόν ελθών εις την Φιλιπούπολιν και ιδών τους ανωτέρω Αγίους Τριακονταεπτά Μάρτυρας αγωνιζομένους δια τον Χριστόν, παρρησία και ούτος ωμολόγησεν αυτόν Θεόν.

Τη Κ΄ (20η) του μηνός Αυγούστου, μνήμη των Αγίων ΤΡΙΑΚΟΝΤΑ ΕΠΤΑ ΜΑΡΤΥΡΩΝ, των εν Βιζύη της Θράκης μαρτυρησάντων.

Εκ των Αγίων τούτων Μαρτύρων άλλοι μεν ήσαν εκ του Βυζαντίου, άλλοι δε εκ της Φιλιππουπόλεως. Συλληφθέντες δε εν Βιζύη της Θράκης υπό του καταράτου Απελλιανού, όστις ήτο τότε ηγεμών, εβασανίσθησαν με διαφόρους βασάνους επειδή ωμολόγουν παρρησία τον Χριστόν· τελευταίον δε ανήφθη κάμινος κάτωθεν της γης, και αφού πρώτον έκοψαν τας χείρας και τους πόδας των Αγίων, έρριψαν αυτούς εκεί, και ούτω παρέδωκαν οι αοίδιμοι τας ψυχάς των εις τον Θεόν, παρά του οποίου έλαβον τους αφθάρτους στεφάνους του μαρτυρίου.