Ιορδάνης ο ευλογημένος Νεομάρτυς ήτο από την Τραπεζούντα, την τέχνην
καζαντζής, υπανδρευμένος εις Γαλατάν της Κωνσταντινουπόλεως ετών τεσσαράκοντα.
Ημέραν δε τινα κατά την εορτήν των Εισοδείων της Παναγίας, διεσκέδαζεν ομού με
τινας Αγαρηνούς, συμπατριώτας και συντεχνίτας του και έπαιζον και παιγνίδι εις
το εργαστήριόν του, κείμενον εις τόπον καλούμενον Σουλτάν Βαγιαζήτ, εις δε εξ
αυτών είπε χλευάζων Ελληνιστί· «Άγιε Νικόλαε ψωριάρη, βοήθησόν με να νικήσω»,
του απεκρίθη και ο Ιορδάνης χλευάζων ομοίως τον Προφήτην του. Και τότε μεν ως
συμπαίζοντες και διασκεδάζοντες ανεχώρησαν έκαστος εις τα ίδια· το πρωϊ όμως,
εις εξ αυτών ενήργησε να εκδοθή τοιαύτη διαταγή, ότι όποιος υβρίση τον προφήτην
των να θανατώνεται· τούτο μαθών ο Ιορδάνης εκρύφθη εις την οικίαν Αγαρηνού
τινος μεγάλου· οι δε Τούρκοι εξέδωσαν πάλιν και άλλην διαταγήν, ότι όποιος
Τούρκος κρύψη Χριστιανόν βλάσφημον εις τον Μωάμεθ, θα θεωρήται ως να είναι
αυτός άπιστος και θα τιμωρήται αυστηρώς.
