Τη ΚΣΤ΄ (26η) Μαϊου, μνήμη του Αγίου Νεομάρτυρος ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ του Θεσσαλονικέως, του εν σχήματι δερβίσου διατελέσαντος και εν Σμύρνη μαρτυρήσαντος κατά το έτος 1794, ξίφει τελειωθέντος.

Αλέξανδρος ο Άγιος Νεομάρτυς κατήγετο εκ της μεγαλουπόλεως Θεσσαλονίκης, οι δε γονείς του κατώκουν εις το Μοναστήριον της Λαοδηγίας, το καλούμενον Λαγωδιανήν. Επειδή δε, ότε ήτο νέος, έτυχε να είναι ωραίος κατά την όψιν, δεν ήτο δυνατόν να μη πέση εις πειρασμόν, κατά την τυραννικήν συνήθειαν, την οποίαν είχον εις την πόλιν ταύτην οι Αγαρηνοί. Όθεν οι γονείς του, δια να σώσουν αυτόν από της βίας εκείνου, όστις επεβουλεύετο την σωφροσύνην του, ηναγκάσθησαν, ως η μήτηρ αυτού μαρτυρεί, να φυγαδεύσουν αυτόν εις την Σμύρνην, ως εις τόπον ασφαλέστερον. Αλλ’ έφυγεν όφιν και έπεσεν εις δράκοντα.

Τη ΚΣΤ΄ (26η) Μαϊου, μνήμη του Αγίου και ενδόξου Αποστόλου ΚΑΡΠΟΥ ενός των Εβδομήκοντα Αποστόλων.

Κάρπος, ο του Κυρίου Απόστολος, ήκμασε κατά τους χρόνους του βασιλέως Νέρωνος, του βασιλεύσαντος κατά τα έτη νδ΄ - ξη΄ (54-68) μ. Χ. συνηριθμείτο δε μετά των Εβδομήκοντα Μαθητών και Αποστόλων του Κυρίου, διακονών τον Απόστολον Παύλον εν τω κηρύγματι του Ευαγγελίου και κομίζων τας επιστολάς του Αποστόλου προς εκείνους προς τους οποίους απέστελλε ταύτας. Πολλούς δε ειδωλολάτρας διδάξας να σέβωνται τον Χριστόν, εγένετο κατόπιν Επίσκοπος εν τη Βεροία της Θράκης και φωτισθείς κατά την διάνοιαν δια του φωτισμού του Αγίου Πνεύματος, εφάνη ως αστήρ αβασίλευτος, ανατέλλων εξ Ανατολών και πάσαν την οικουμένην φωτίζων δια των θείων διδασκαλιών του. Καθ’ εκάστην δε ο μακάριος ούτος ετέλει μέγιστα θαύματα και πονηρά πνεύματα εδίωκεν από των ανθρώπων.