Τη ΙΗ΄ (18η) Ιουνίου, ο Όσιος Λεόντιος εν ειρήνη τελειούται.

Λεόντιος ο Όσιος κατήγετο εκ του Άργους της Πελοποννήσου. Αποταξάμενος δε τον κόσμον και τα εν κόσμω ανεχώρησεν εις το Άγιον Όρος και κατώκησεν εις το ιερόν κοινόβιον του Διονυσίου, επί εξήκοντα δε χρόνους δεν εξήλθεν από το μοναστήριον, αξιωθείς διορατικού και προφητικού χαρίσματος. Μετά θάνατον έβλυσε μύρον από τα θεία του λείψανα, ως ιστορεί ο ιερός Μαλαξός ο πρωτοπαπάς Ναυπλίου. Έζη δε ο Όσιος ούτος επί του πατρός του Μαλαξού περί τα χίλια πεντακόσια τριάκοντα έτη· ο Μαλαξός ήκμασε το 1580. 

(Εκ της ακολουθίας των Αγιορειτών πατέρων).

Τη ΙΗ΄ (18η) Ιουνίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος Αιθερίου.

Αιθέριος  ο Μάρτυς ήτο κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανού, εν έτει τ΄ (300). Διαβληθείς δε ότι είναι Χριστιανός, προσήχθη έμπροσθεν του άρχοντος Ελευσίου, και τον Χριστόν ομολογήσας ετανύσθη και εκάη με ανημμένας λαμπάδας· είτα έκαυσαν τας μασχάλας, την ράχιν και το στήθος του με σιδηράς και πεπυρακτωμένας περόνας. Μετά ταύτα έβαλον άγκιστρον εις την ρίνα του, και εξήπλωσαν αυτόν επάνω εις τάπητα σιδηρούν και πυρακτωμένον· αλλ’ εφυλάχθη αβλαβής από τας ανωτέρω τιμωρίας υπό θείου Αγγέλου. Τελευταίον δε απεκεφαλίσθη και ούτως έλαβεν ο αοίδιμος του μαρτυρίου τον στέφανον.

Τη ΙΗ΄ (18η) Ιουνίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΛΕΟΝΤΙΟΥ και των συν αυτώ ΥΠΑΤΙΟΥ και ΘΕΟΔΟΥΛΟΥ.

Λεόντιος ο Άγιος κατήγετο μεν από την Ελλάδα, έζησε δε κατά τους χρόνους του βασιλέως Ουεσπασιανού, εν έτει ο΄ (70). Και επειδή είχεν ανδρείαν και ρώμην φυσικήν, η οποία ηυξήθη με την ηλικίαν του σώματος, συνηριθμήθη εις τα στρατιωτικά τάγματα. Φανείς δε εις τον πόλεμον ανδρείος και πολλάς νίκας κατορθώσας, προς τούτοις δε φημισθείς ότι είχε σύνεσιν και λογισμόν φρόνιμον, δια ταύτα όλα ετιμήθη με την στολήν της στρατηγικής αξίας, και με τα άλλα σημεία αυτής· έγεινε δηλαδή αρχιστράτηγος. Ούτος λοιπόν ευρισκόμενος εις την εν Αφρική Τρίπολιν, έδιδεν εις τους πτωχούς από τα βασιλικά σιτηρέσια, και γνησίως και καθαρώς ελάτρευε τον Χριστόν.