Τη ΙΖ΄ (17ην) Μαϊου, μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ του Νέου, Επισκόπου Χριστιανουπόλεως, του Θαυματουργού.

Αθανάσιος ο αγιώτατος Επίσκοπος Χριστιανουπόλεως εγεννήθη εις Κέρκυραν το έτος 1665, εκ γονέων ευσεβών. Ο πατήρ αυτού εκαλείτο Ανδρέας, η δε μήτηρ του Ευφροσύνη. Επειδή δε ο πατήρ αυτού ήτο εκ των επισήμων αρχόντων της Ενετικής Διοικήσεως των Ιονίων νήσων, μετώκησεν οικογενειακώς εις Καρύταιναν, ακολουθήσας τον τότε κυβερνήτην της Πελοποννήσου νεοδιορισθέντα τω 1684. Διότι τότε η Πελοπόννησος άπασα ως και αι Ιόνιοι νήσοι  ήσαν υπό την εξουσίαν των Ενετών. Εκτός του Αγίου ο πατήρ αυτού είχε και ετέρους τρεις υιούς, εκ των οποίων ο μεν εις, νυμφευθείς, αποκατέστη εις Χριστιανούπολιν, ο δε έτερος, Αντώνιος καλούμενος, έμεινεν εις Καρύταιναν, λαβών ως σύζυγον την αυταδέλφην του τότε διασήμου αρματωλού Αθανασίου Κουλά, καπετάν Θανάση κοινώς ονομαζομένου, ο δε τρίτος, έχων κλίσιν εις τα στρατιωτικά, κατετάχθη εις το ναυτικόν Ενετικόν τάγμα. Τον δε Αναστάσιον, διότι ούτως ωνομάζετο ο Άγιος πρότερον, έχοντα μεγάλην κλίσιν προς την παιδείαν και μάλιστα την έσω, παρέδωκε παιδιόθεν εις εξόχους διδασκάλους, κατά τε την αρετήν και την παιδείαν.

Τη ΙΖ΄ (17η) Μαϊου, μνήμη των Οσίων Πατέρων ημών ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ και ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ των αυταδέλφων, κτιτόρων της Μονής Βαρλαάμ των Μετεώρων.

Νεκτάριος και Θεοφάνης οι Όσιοι Πατέρες ημών, οι κτίτορες της εν Μετεώροις θαυμαστής Μονής του Βαρλαάμ, ήσαν αδελφοί κατά κόσμον γεννηθέντες κατά το δεύτερον ήμισυ του ΙΕ΄ (15^ου) αιώνος εις τα Ιωάννινα της Ηπείρου. Η οικογένειά των υπήρξε εκ των εξοχωτέρων αρχοντικών οικογενειών των Ιωαννίνων, ονομαζομένη των Αψαράδων. Η οικογένεια αυτή διεδραμάτισε σπουδαίον ρόλον εις την ζωήν των Ιωαννίνων. Είχε πλούτη, δόξαν και δύναμιν, αλλά και πολλήν αρετήν και αγιότητα. Παρά την μεγάλην ισχύν αυτής επτά μέλη της, ο πατήρ και η μήτηρ των Αγίων, καθώς και τρεις αδελφαί των, ηκολούθησαν την Μοναχικήν πολιτείαν και αφιέρωσαν εις τον Θεόν τον εαυτόν των και τα πλούτη των.

Τη ΙΖ΄ (17η) Μαϊου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΣΟΛΟΧΩΝΟΣ και των συν αυτώ ΠΑΜΦΑΜΗΡ και ΠΑΜΦΥΛΩΝ.

Σολόχων, Παμφαμήρ και Παμφυλών οι Άγιοι Μάρτυρες ήκμασαν κατά τους χρόνους του βασιλέως Μαξιμιανού του βασιλεύσαντος κατά τα έτη σπστ΄ - τε΄ (286 – 305), κατήγοντο δε εκ της Αιγύπτου, στρατιώται όντες το επάγγελμα υπό τριβούνον Καμπανόν ονομαζόμενον, μετά χιλίων άλλων στρατιωτών. Αναχωρήσαντες δε εκ της Αιγύπτου μετά του ρηθέντος Καμπανού, επορεύθησαν εις την Χαλκηδόνα. Επειδή δε διέταξεν ο βασιλεύς ίνα έκαστος αρχιστράτηγος αναγκάζη τους υπ’ αυτόν στρατιώτας να θυσιάζωσιν εις τα είδωλα, δια τούτο ο Καμπανός εβίαζε και αυτός τους στρατιώτας του να εκτελέσωσι την προσταγήν του βασιλέως.

Τη ΙΖ΄ (17η) Μαϊου μνήμη των Αγίων Αποστόλων ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ και ΙΟΥΝΙΑΣ.

Ανδρόνικος και Ιουνία οι του Χριστού Απόστολοι και Μάρτυρες διέτρεξαν ως υπόπτεροι όλην την οικουμένην και ανέσπασαν από της ρίζης την πλάνην της ειδωλολατρίας. Ηκολούθει δε τον θείον Ανδρόνικον η υπερθαύμαστος Ιουνία, νενεκρωμένη ούσα εις τα του κόσμου και ζώσα εν μόνω τω Χριστώ. Όθεν πολλούς απίστους ωδήγησαν αμφότεροι εις την θεογνωσίαν και τους μεν ναούς των ειδώλων κατεκρήμνισαν, πάθη δε ανίατα εθεράπευσαν. Ούτω λοιπόν διαλάμψαντες, επλήρωσαν και ούτοι οι Άγιοι Απόστολοι το κοινόν χρέος της φύσεως, καθ’ ο άνθρωποι, και δια του θανάτου μετέβησαν προς την αιώνιον ζωήν. Τούτους αναφέρει και ο μέγας Απόστολος Παύλος εν τη προς Ρωμαίους επιστολή, λέγων· «Ασπάσασθε Ανδρόνικον και Ιουνίαν τους συγγενείς μου και συναιχμαλώτους μου, οίτινες εισιν επίσημοι εν τοις Αποστόλοις, οι και προ εμού γεγόνασιν εν Χριστώ» (Ρωμ. ιστ: 7).